Çok güzel olmuş canım

Güzel olmuş.
Ellerine sağlık.

ellerine sağlık cnm
harika olmuş ama
biraz kısa olmuş
yb bekliyorum

Hepinize Çok Çok Teşekkür Ederim (:
özgüηüммм~♥ Ben de bilmiyorum valla kötü biri de olabilir, iyi biri de (: Yazarken ki ilham perilerime kalmış bir şey artık o :D

15.Bölüm



Dönüp arkama doğru baktığımda karşımda ki kişinin ümit'le hiç bir alakası yoktu. Ümit değildi. Şaşkın ve korkak gözlerle baktım ve konuşmaya başladım.
''Sen de kimsin''
Sadece öylece bakıyordu. Hiç bir şey söylediği yoktu. Baya bir korkmuştum.

''Ne-ne istiyorsun''
Artık sinirlerim bozulmaya başlamıştı bile. Hiç bir şey söylemeden öylece suratıma bakıpta duruyordu. Kim, nerden geldi hiç bir şey bilmiyordum. Tanımıyordum bile. En sonunda bir şeyler yapmayı akıl etti. Baş parmağını ağzına götürdü.
''Şiii. Sadece ufacık bir oyun oynayacağız.''

''Ne-ne oyunu''
''Kaçamak.''
Dedikten sonra elleriyle ellerimi birleştirdi ve çekiştirmeye başladı beni. Ne yaptığını anlayamamıştım. Akıl başıma geldiği sırada bağırmaya başladım.
''Ümiiiiiiiiiiiiiit''
Boğazım yırtılsada bağırıyordum. O ise beni susturmaya çalışıyordu. Nerde bu Ümiiit! Odadan çıkmıştık. Tam merdivenlerin oraya geldiğimizde Ümit'te gelmişti. Hele şükür. Korku içinde bakınıyordum. Ümit bir hamleyle yanımda bitti. Beni arkasına doğru çekerek adama döndü.
''Sen karışma bu işe!''
Adamın değişik kart bir sesi vardı. Simsiyah giyinimli. Kapşonlu biriydi.
''Uzak dur yoksa kötü olur!''
Her ikisi de birbirine kötü kötü bakıyorlardı. Benim gözlerimde ise korkuyla şaşkınlık birleşmişti. Daha ne olduğunu bile anlayamadan kavgaya tutuştular. Sanırım oda wampirdi. Çünkü akıl almaz bir kavga vardı gözlerimin önünde. Ben ise elimden bir şey gelmez bir şekilde çaresizce onları izliyordum...Kavga merdivenlerden aşağı düşen benimle sonlandı. İlk başta beynim dönüyor sanmıştım. Sonrasından sert basamaklar bittiğinde yerdeydim. Gözlerim hafif hafif kararıyordu. Hiç bir yerimi kullanamaz halldeydim. Gücüm yoktu. Boş boş baktığım yerden en sonunda uzaklaştım. Çünkü gözlerim kapanmıştı...
*
Onu koruyayım derken kaybettmiştim aslında. Her şey bir anda oldu. Yediğim yumruktan sonra yerde etkisiz halde yatarken. O adamın da Türkü'ye yakalaştığını gördüm. Olan gücümle kalktım ve arkadan sert bir şeyle kafasına vurdum. Osırada yere düşerken yaptığı ani bir hamleyle Türkü'yü itti. Ve türkü merdivenlerden düştü. Hemen Türkü'nün yanına gittim. Yalvarıyordum bir şey olmaması için. Kucağıma aldım ve evden çıktım...

Süper olmuş canım inşallah Türküme bişey olmaz

Bekliyorum...

çok güzel olmuş
ellerine sağlık eda
bölümü kaçırmışım hemen okudum
süpersin

~Masal~ = Teşekkür Ederim Canım
İYİ OKUMALAR , BOL BOL YORUMLAR


16.Bölüm

Nereye gideceğimi bilemez haldeydim.Türkü'nün boğuk sesiyle kendime geldim.
''Ümit..''
''türkü''
Diyerek heyecanla indirdim onu yere boş bir yol kenarındaydık. Elimi başına koydum. Endişeliydim. Belliydi her halimden.
''Türkü, Türkü iyi misin''
''Ah, Başım. Başım ağrıyor.''
eliyle olan gücüyle başına baktı.
''Kanıyor''
Oda endişelenmişti. Onu avuturcasına konuştum.
''Korkma sakın''
Böylece durmak onu avutmak çok saçma geliyordu. Hızla aldım onu yine kucağıma büyük bir endişeyle nereye geldiğimi de bilmiyordum. Dağ da bir ev türünden bir şey vardı. Ahşaptan bir kulübe ya da. Kapıyı yavaşça aralayıp içeriye girdim. Minderler vardı.Düzgün bir kulübeydi. Yavaşça minderlerin üzerine bıraktım Türkü'yü. Sonra da hızla kalkıp bir şeyler aramaya başladım.Elime geçen mendil, su türünden bulduğum şeylerle babamdan gördüğüm kadarıyla pansuman yaptım. Biraz daha iyiydi durumu. O güzel gözlerini yine kapamış melekler gibi uyuyordu. Yanına oturup onu izlemeye başladım. Tarif edilemezdi güzelliği. O hep karşımda dursa ömür boyu izlerdim onu böyle. Gözlerimi hiç ayıramıyordum ondan. Zaten ayırmak istemiyordum da..
*
Uykumun bittiği zamanda, gözlerimi yavaşça araladım. İyice yumup tekrar açtım. Bir kaç kez gözlerimi kırptıktan sonra açılmıştılar artık. Hafifçe başımı çevirmeye çalıştım fakat fena bir ağrı hakimdi kafama. Fazla kıpırdatamadım. Zor çıkan sesimle acı çeker gibi bir halde konuşmaya başladım.
''Ümiit..''
Hiç ses yoktu.Bir kez daha denedim. Bu sefer sesimi biraz daha duyulabilir halde çıkartmaya özen göstererek :
''Ümiiiit..''
Yine ses yoktu. Yavaşça bedenimi hareket ettirdim. Dönüp bulunduğum ortamı süzdüm. Küçük ama sevimli bir kulübeydi.Dudaklarımı tekrardan araladım ve:
''Ümiiit..''
Biraz daha tok çıkmıştı sesim. Ama Ümit'ten yine ses yoktu. Kıpırdanmaya başladım. Kalkmalıydım. Her ne kadar canım acısa da kafamı kıpırdatmayı başardım ve zor da olsa kalkabildim yerimden. Kafamda ki ağrı vücudumda her yerimi sarmıştı. Hareket etmek çok zordu. Dengemi sağladıktan sonra yavaşça adım attım. Kapıya doğru yöneldim. Bir kaç adımdan sonra kapının yanındaydım. Tam açacaktım ki.. Birden kapı açıldı..

çok güzel olmuş

ellerine sağlık (:

sıcakbuz demiş ki:

çok güzel olmuş

ellerine sağlık (:

ama çok kısaydıı buu

yb ne zaman gelir?