Sabah olduğunda gıcık alarm sesiyle uyandı. Yavaşça kalktı yerinden bu sefer mavi gözlü kişiyi görememişti. Lavaboya gitti. Her sabah ki gibi rutin işleri yaptıktan sonra odasına geri döndü üzerine bir şeyler geçirdikten sonra aşağıya indi. Haftanın ilk günüydü. Annesi ve babası erkenden işlerine gitmişlerdi. Buz dolabının üzerinde ise bir not bırakmışlardı. NOT: Yemen gereken her şey masa da var. Kendine dikkat et. Annen… Şimdi ikinci nottaydı sıra NOT: Ormana gitmek yok. Hatta evden çıkmak yok. En azından biz yokken. Seni çok seven baban. Notlar bittikten sonra salona geçti. Evleri boydan boya camekandı. Koltuğa oturdu ve gözü ormana kaydı. Sanki Türkü’yü çağırıyordu. Yavaşça kalktı yerinden endişeli adımlarla ilerledi. Eline sağlam bir şey aldıktan sonra ormana doğru gitti. Ancak ormanda bulabiliyordu Mavi gözlü kişiyi. Etrafına dikkat ederek ilerledi. Birden gene Mavi gözlü kişi çıktı karşısına. Ü‘’ Burada olmaman gerekiyor.’’ T‘’ Ama sana daha teşekkür bile edemedim.’’ Ü‘’ Tamam şimdi etmiş oldun. Hadi artık git.’’ T‘’ Neden böylesin ?’’ Ü‘’Nasıl ?’’ T‘’ Çok kabasın!’’ Ü‘’ Bunu kabalık diye mi algılıyorsun ? Seni korumaya çalışıyorum’’ T‘’Kimden peki ?’’ Ü‘’Bak orman gerçekten de çok tehlikeli. Belirli bir şey yok her şeyden korunmalısın. Ve burada bulunmamalısın.’’ T‘’Seni ancak burada görebiliyorum.’’ Ah. İşte pot kırmıştı. Mavi gözlü kişinin suratında ufak bir tebessüm oldu. T‘’Y-yani. Bazı şeyleri sorabilmek için burada bulabiliyorum. Ya-ni.’’ Ü‘’Tamam ben seni anladım. Ama şimdi gitmelisin.’’ T‘’Of bana sürekli gitmelisin demesen’’ Ü‘’O zaman beni tekrar ettirme ve giit.!’’ Sıkılarak geri döner Türkü. Yavaşça ilerlemeye başlar. Birden mavi gözlü kişinin nereye gittiğini merak eder ve arkasına döner. Mavi gözlü kişide arkasına dönmüş ilerliyordur. Türkü yavaşça onu takip etmeye başlar. Baya bir ilerlemişlerdir. Daha sonradan mavi gözlü kişi bir ağaca tırmanır ve ortalıktan kaybolur. Türkü ise öylece kala kalır. Bu kadar yeri gelmiştir. Ve nasıl geri döneceğini bilmiyordur. Ayrıca çokta korkuyordur. Burada daha fazla kalmaktansa koşarak bir yol belirlemek en iyisidir. Koşmaya başlar. Delicesine koşuyordur. O sıra bir yol bulur biraz yolda durur ve arabaların geçmesini bekler. Birkaç arabadan sonra otostopuna cevap veren birileri olur. Bu araba da 3 erkek vardır. İlk başta biraz ürker Türkü ama sonra ormanda kalmaktansa bu arabaya binmek en iyisidir diye düşünür ve biner. Yol boyunca erkeklerin gözü sürekli Türkü’dedir. Türkü’de rahatsız olur ve T‘’Aa, Teşekkür ederim. Ben burada ineyim.’’ ‘’Aa, Olur mu öyle şey. Seni bırakmayız.’’ ‘’Durdur şu arabayı.’’ ‘’Kes sesini. Daha eğlenicez.’’ ‘’Durdurun dediiiim!’’ Yanında oturan erkeklerden biri yavaşça Türkü’ye doğru yaklaşır. Elini Türkü’nün suratında gezdirir ve ‘’Aa, Hemen gidecek misin güzelim. Daha neler yapacaktık’’ Türkü sinirle elini iter ve T‘’Çek elini pislik’’ Karşısında ki daha da sinirlenmiştir. Türkü’nün ellerinden tutar ve Türkü’ye doğru yaklaşır. O sırada aniden araba durur. Tam önlerinde yolun ortasında duran biri vardır. Tabii bu mavi gözlü kişiden başkası değildir. Sinirle gelir ve Kapıyı açar. Türkü’yü aşağı indirir. Diğerleri de arabadan iner ve diklenmeye başlarlar. Ama mavi gözlü kişinin bir bakışı onları korkutup kaçırmaya yeter. Onlar gittikten sonra Mavi gözlü kişi sinirle yürümeye başlar. Tabi Türkü’de arkasından. T‘’ Bir şey söyleyemeyecek misin ? ‘’ Mavi gözlü kişi hiç konuşmuyordur. Türkü biraz daha sonra tekrar konuşmaya başlar. T‘’Ya bir şey söyle. Susma böyle.’’ Mavi gözlü kişi aniden durur ve Türkü’ye döner. Ü‘’Ne diyeyim ki! Ne söylesem tersini yapıyorsun!’’ T‘’Ya ama’’ Ü‘’Aması yok bunun. Sana ormandan gitmeni söylemiştim. Neden beni dinlemiyorsun hah ? Kahretsin. Ya onlar sana bir-şey yapsalardı! Evine git tamam mı evine git ve bir daha gelme!’’ Mavi gözlü kişi sinirle gider. Türkü gene yalnız kalmıştır. Gözünden bir yaş aktığını fark eder. Yere doğru oturur. Ve ağlamaya başlar. Hüngür hüngür… Yere doğru yatar ve gözleri kapanmaya başlamıştır… Artık gece olmuştur. Türkü’nün annesi ve babası Türkü’yü çok merak etmişlerdir. Polise bile haber vermişlerdir. Her yerde Türkü’yü arıyorlardır. Mavi gözlü kişi gene dayanamaz ve Türkü’nün yanına gelir. Onu kucağına alarak evine getirir. Babası kızını görür görmez hemen yanına gider ve kucağına alır. Herkes Türkü’nün başına toplanmışken Mavi gözlü kişide kimseye görünmeden gider. Annesi ve babası teşekkür etmek için arkalarını döndüğünde kimseyi bulamazlar. Polisler gider. Anne ve babası da Türkü’yle birlikte içeriye girerler. Sabah olur. Türkü uyanır kalkıp camdan dışarıya doğru bakar. Hala daha mavi gözlü kişiyi görme ümidiyle bekler ama boşunadır. Çünkü ortalıkta kimse yoktur. Üzgün bir şekilde aşağıya iner. Buz dolabının üzerinde yeni notlar bulunmaktadır. NOT: Üzgünüm tatlım ama kapıyı kilitledim. Seni ancak böyle durdurabilirdik. Annen… NOT: Dün gece seni uyandırmak istemedim ama emin ol akşam eve geldiğim de görüşücez bu meseleyi. Baban… Türkü notları hiç umursamadan dolabı açar ve istediği ıvır zıvır bir şeyler alıp odasına çıkar. Yatağının üzerine oturur ve düşünmeye başlar. Acaba bir daha ne zaman görecektir mavi gözlü kişiyi ? Ya da bir daha görebilecek midir ki ?
özgüηüммм~♥
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 4169
Rep gücü : 2824
Kayıt tarihi : 13/01/11
Nerden : One Direction Konserinden.
Kişisel İleti : HaryStyles~♥
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: -WİLL BELİEVE- -İNANACAK MISIN- Sezon Finali. Paz Tem. 24, 2011 12:55 am
5.BÖLÜM... Okulunun olmaması onun için daha iyidir. Çünkü bu halde okula gidince meraklı binlerce gözlerle karşılaşacaktır. Artık aydınlıktan da sıkılır ve kalkıp hızla perdelerini çeker. Odası daha da karanlık olmuştur. Tekrardan yatağına oturur. Tek düşündüğü mavi gözlü kişidir. Aklından hiç çıkmazdır ki. Onu nasıl göreceğini düşünür durur. Ormana gidemezdir çünkü kapı kilitlidir. Sonra aklına Mavi gözlü kişinin söyledikleri gelir ‘’ Evine git tamam mı evine git ve bir daha gelme!’’ Türkü kendisini istemediğini düşünür. Yeniden ağlayacakken göz yaşlarını tutmayı becerir. Sonra eline bir kağıt ve kalem alır. Önceden çok iyi resim çiziyordur. Ama babaannesi öldükten sonra bunu bırakmıştır. Çünkü resim çizmeyi babaannesinden öğrenmiştir. İlk defa mavi gözlü kişi için alır kalemi eline ve onu çizmeye başlar. Mavi gözlü kişiden geriye kalan bir resim dahi olmadığı için kendi çizer onu. Çokta güzel olmuştur. Karşısına koyar ve sürekli onu izler. İyice inceler onu. Aşık oluyordur ama farkında bile değildir. O sıra kapı sesleri duyulur. Yeni bir ümitle o geldi diye düşünerekten mutlu bir şekilde aşağı iner. Ama gelen babası ve annesinden başkası değildir. B‘’Aa, Buradasın demek. Gel bakalım seninle konuşacağız.’’ Der babası ve Türkü’yü karşısına oturtur. Annesi de diğer koltuğa geçer. Babası konuşmaya başlar. B‘’Dün yaptığın gerçekten de aptallıktı. Zaten bu aralar sana neler oluyor anlamış değilim.’’ Annesi kaş göz işaretleri yaparak babasının kulağına fısıldar. A‘’Bu kadar baskıyla başlamiyacaktın hani konuşmaya.’’ B‘’Sen karışma lütfen’’ B‘’Neler olduğunu anlatır mısın lütfen bana kızım ?’’ Bir süre Türkü’den ses çıkmaz. B‘’Sessiz mi kalacaksın ?’’ Türkü yine cevap vermez. B‘’O zaman sana ceza veriyorum. Odana çıkıyorsun ve ben sana çık diyene kadar da odandan dışarıya çıkmıyorsun’’ Bu sefer babası gerçekten de yükseltmişti sesini. Türkü hızla kalktı yerinden ve odasına çıktı. Kapısını kilitleyip çizdiği resmi ellerine aldı ve yatağına yattı. Ona bakarak uykuya daldı…Sabah olduğunu anlamamıştı bile. Çünkü odasından çıktığı yoktu. Perdeleri hala daha kapalıydı. Günler hızla geçiyordu. Bir gün daha geçti. Bir gün daha, bir gün daha, bir gün daha derken aradan tam 1 ay geçmişti. Babası kaç gece kapıyı çalıp kızına artık cezasının bittiğini çıkması gerektiğini söylese de o ciddiye almamıştı bile hatta babasını duymamıştı. Kulakları sadece mavi gözlü kişinin sesini duyuyordu. Gözleri sadece onu görüyordu. Kafası sadece ona çalışıyordu. Kalbi onun için atar olmuştu. Kısacası hayatı bitmişti neredeyse ama hala daha yoktu. Türkü tüm benliğiyle kendini ona teslim etmişti. Sadece o vardı. Ama yoktu…
sıcakbuz
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 2607
Rep gücü : 1929
Kayıt tarihi : 02/09/10
Nerden : Çanakkale
Kişisel İleti : kuskunç :D
Sevdiği Karekter :
Konu: Geri: -WİLL BELİEVE- -İNANACAK MISIN- Sezon Finali. Paz Tem. 31, 2011 4:01 am
6.Bölüm... Mavi gözlü kişi ise fazla olamasa da Türkü’nün yanına geliyordu ama Türkü bilmiyordu. Ve her geldiğin de Türkü’yü bir resme sarılmış bir şekilde yatağında aynı şekilde yattığını görüyordu. Onun için endişeleniyordu. Ve fark etmiyordu ama oda Türkü’yü düşünmeden bir saniye bile yaşayamıyordu. Ne olursa olsun Türkü’nün hayatının kendisi yüzünden karardığını düşünüyordu ve artık bunu engellemeliydi. Türkü bunların hiç birini hak etmiyordu. Bir sabah Türkü’nün yanına geldi. Türkü yavaşça gözlerini açtı. Mavi gözlü kişi duruyordu karşısında ama kalkmaya takati yoktu. Zor da olsa konuşmaya başladı. T‘’S-sen gerç-ek misin ? Gel-din mi ?’’ Ü‘’Evet. İyi misin ?’’ T‘’Sen-yanım-dayken çok daha iyiyim.’’ Konuşamıyordu bile Türkü. Yavaşça ayağı kalktı ve ona doğru yaklaştı. Ü‘’Hiç iyi görünmüyorsun ?’’ T‘’Ha-hayır iyi-yim.’’ Dedikten sonra mavi gözlü kişinin kucağına bayılıverdi. Mavi gözlü kişide neye uğradığını şaşırmıştı. Onu sırtına aldı ve kendi evine götürdü. Babası doktordu ne yapılması gerekeni bilirdi. Kendi odasında birkaç dakika muayene ettikten sonra dışarıya çıktı babası. Ü‘’Neyi var ?’’ Ü-B‘’Neredeyse 1 aydır hiçbir şey yememiş. Ölmediğine dua etmeliyiz.’’ Mavi gözlü kişi neye uğradığını şaşırmış haldeydi. Babası Türkü’yü iyileştirdi. Mavi gözlü kişi onu alarak odasına geri getirdi. Artık iyiydi Türkü ama dinlenmeliydi. Mavi gözlü kişi konuşmaya başladı. Ü‘’Benim yüzümden böylesin. Gerçekten de özür dilerim.’’ T‘’Aa, Senin bir suçun yok benim aptallığım.’’ Ü‘’Hayır hayır. Benim suçum. Ama merak etme bir daha seni rahatsız etmiyeceğim.Sana söz veriyorum bir daha benim yüzümden bu durumlara düşmeyeceksin.’’ T‘’Asıl gidersen daha kötü olurum ben.’’ Mavi gözlü kişi hiç beklemediği bu tepki karşısında kala kalır. Daha sonra Türkü ona doğru yaklaşır, kendini tutamaz ve öper onu.Bir süre sonra Mavi gözlü kişi Türkü’nün kendine çekici kokusuna dayanamaz ve kendini tutabilmesi için gider. Türkü ise neye uğradığını şaşırır… Yatağına oturur ve geri doğru yaslanır. Bacaklarını kendine doğru çeker ve kafasını dayar. Neler olduğunu anlamış değildir. Hala daha Mavi gözlü kişinin bir wampir olduğunu bilmiyordur. Mavi gözlü kişi ise Kendini kaybetmiş bir şekilde ormanda yürüyordur. Türkü’nün bunu yapmaması gerektiğini düşünüyordu. Çünkü hala daha burnunda Türkü’nün o çekici kokusu vardı ve bundan kurtulmazsa eğer her an Türkü’nün yanına giderek kanını emebilirdi. Tek korktuğu da buydu zaten. Kendisini tutamaması. Onu incitmesi bu korktuğu şeylerin başında yer alıyordu. Biraz kendini toparlamaya çalıştı. Daha sonra akşama doğru tekrardan Türkü’nün yanına gitti. Masum bir şekilde oturuyordu. Ü‘’Öz-ür Dile-rim.’’ T‘’İğrenç bir insanım bunu yapmamalıydım asıl ben özür dilerim.Lanet olsun durduramadım işte kendimi, Of ben neden böyleyim ki.’’ Anlaşılan Türkü çok konuşuyordu ve onu durdurması gerekliydi. Aynı zamanda kendisini bu kadar suçlamasını da engellemeliydi. Yavaşça ona yaklaştı ve bu sefer öpen Mavi gözlü kişi oldu.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: -WİLL BELİEVE- -İNANACAK MISIN- Sezon Finali. 
çok güzel yazıosun cnm 
devam...
Nerden
Kişisel İleti
çocuk muhteşem 
devamını bekliyorum
