Yeni okuyucu ! Tüm bölümleri şimdi okudum.Gerçekten süper yazıyosun Yeni bölümü bekliyorum Ama arada sırada bölümde neden Türküye çizgi göz falan dediğini anlamadım demedende geçemiycem.
Yeni okuyucu ! Tüm bölümleri şimdi okudum.Gerçekten süper yazıyosun Yeni bölümü bekliyorum Ama arada sırada bölümde neden Türküye çizgi göz falan dediğini anlamadım demedende geçemiycem.
Hoşgeldin tatlım , teşekkür ederim (= Şöyle ; Türkü'müz byle çipil çipil hani capon çekik gözlü ya. Bende Çizgi Göz diyorum (: Bir nevi lakap (:
Yeni bölüm yarına gelir (: Zaten sayfa sayısına filan dikkat etmiyorum eğer kafaya takmış olsaydım şimdi daha 4.bölümü okuyor olurdunuz.
Sende öyle bir his mi uyandırdım özür dilerim. Ben sayfa sayısıyla ilgili bişey kastedmemiştim. Çok üzgünüm, yarın okuyacağıma da sevindim. Ellerine sağlık, çok güzel yazıyorsun.
Yeni bölüm yarına gelir (: Zaten sayfa sayısına filan dikkat etmiyorum eğer kafaya takmış olsaydım şimdi daha 4.bölümü okuyor olurdunuz.
Sende öyle bir his mi uyandırdım özür dilerim. Ben sayfa sayısıyla ilgili bişey kastedmemiştim. Çok üzgünüm, yarın okuyacağıma da sevindim. Ellerine sağlık, çok güzel yazıyorsun.
Yoo hayır ben kendi fikrimi beyan ettim sadece. Sen sadece sorunu sordun bende cevabını verdim (: Teşekkür ederim (:
Yeni bölüm yarına gelir (: Zaten sayfa sayısına filan dikkat etmiyorum eğer kafaya takmış olsaydım şimdi daha 4.bölümü okuyor olurdunuz.
Sende öyle bir his mi uyandırdım özür dilerim. Ben sayfa sayısıyla ilgili bişey kastedmemiştim. Çok üzgünüm, yarın okuyacağıma da sevindim. Ellerine sağlık, çok güzel yazıyorsun.
Yoo hayır ben kendi fikrimi beyan ettim sadece. Sen sadece sorunu sordun bende cevabını verdim (: Teşekkür ederim (:
İyi o zaman yanlış anlaşılmaktan korkuyorum da bu sıralar. (:
“ Türkü…” Sesin geldiği yöne döndüm gülümseyerek bakıyordu. “ Hadi artık şurayı toplamayı bırak da asıl işinin başına geç” Gülümsüyordu. Yine. “ Ne nasıl ? Kerim kabul etti mi yani ?” Kollarımı açmış şaşkın şaşkın bakıyordum. “ Ah elbette. Sana söylemiştim kabul edeceğini.” Kollarını böbürlenerek göğsünde birleştirdi. “ Ben bunu neden yaptığını anlamıyorum.” Ciddileşmiştim, gerçekten anlamıyordum. “ Ben de. Sadece yardım etmek istedim. Fena mı ?” Omuz silkmişti. Fena hem de çok fena… “ Ama zaten işe alınmam konusunda yardım ettin, yani yan stüdyoya geçmem pek bir şeyi değiştirmeyecek ve yardım gerektirmeyecek bir durum sanki.” “ Peki anlıyorum. Sanırım benimle çalışmak istemiyorsun, öyle olsun.” Yüzüne yalancı bir hüzün yerleştirmişti. Bu alaka niye ? Bu tuhaf tavırları çözmeyi sonraya bıraktım. “ Oh hayır, tabii ki isterim yani fark etmez” dedim gülerek. Fark etmez mi ? Kimi kandırıyorum ki ? “ Peki o halde birazdan çekim başlayacak. Hadi bakalım, buyurun Türkü hanım” elini gideceğimiz yöne doğru uzatmıştı. “ Türkü ? İsmimi söylememiştim ?” İkinci duyuşuma rağmen ismimi söylediğini yeni fark ediyordum. “ Evet genelde ben bilinen olduğum için tanışma faslı atlanır. Ama Kerim ismini unutmamış” “ Ah doğru ya. Ne diyeceğim sana borcum vardı değil mi ? En azından işe alınmamı sağladığın için sana teşekkür etmeliyim.” “ Peki, bir fikrin var mı ? “ Hmmm…. Bezelye ! Cesaret dolsun içimeee…..! “ Aslında evet. Yani düşündüm de işten sonra sana bir yemek ısmarlayabilirim ?.” “ Mantıklı. Gerçi daha başka şeyler bulabilirdim. Tamam, bu işe alınmanı sağladığım için olsun. Benimle çalışmanı sağladığım içinde ben bir yol bulurum teşekkürüne” Hınzırca gülümsüyordu yine. “ Bunu ben istemedim ama, sen teklif ettin. “ “ Ve sende kabul ettin.” “ Hah, işte bu yüzden sen bana teşekkür etmelisin kabul ettiğim için.” Bu sefer muziplik sırası bendeydi. “ Bak sen ! Peki baygın kız, dediğin gibi olsun” Yenildiğini kabul edermiş gibi iki elini havaya kaldırdı. “ Baygın kız mı ? Bana böyle seslenmekten vazgeçsen iyi olur. Gördüğün gibi hala ayaktayım.” Kaşlarımı yine çatmıştım. Evet şaşılacak derece de gerçekti. Hala ayaktaydım. “ Çok çabuk sinirleniyorsun ve bende bu yüzden kendime engel olamıyorum. Seni sinirlendirmek eğlenceli oluyor. “ Tatlığına karşı gülümsememe engel olamadım. “ Eğlenceni mahvetmek istemem ama fazla sinirlendiğimde hoşuna gideceğini sanmıyorum” “ Tamam tamam sustum.” Eliyle ağzında bir fermuar varmışta onu kapatıyormuş gibi yapmıştı. “ Peki o zaman artık çalışma zamanı.” “ Çalışkansın. Bu iyi, uzun süre burada çalışabilirsin demek ki.” Ne yani gitmemi istemiyor muydu ? Biri aklıma mukayyet olsun! Hayır, hayır sadece işim olmasından memnundu. İyi niyet. “ Ah evet. Artık başlasam iyi olacak. “ “ Elbette. Bayanlar önden” Gülümsemesine karşılık vermiş elini uzattığı yöne doğru ilerlemiştim..
Kendimle gurur duyuyordum. Onun karşısında gayet güçlü ve kendim gibi olmayı başarabiliyordum. Olanlar garipti evet ama verdiği mutluluk karşısında bu önemsiz kalıyordu. Çok hızlı gelişmişti her şey. Şoktan çıkmıştım ama hala kafamı kurcalıyordu onun bu ilgisi. Düşünmemeye çalışsam da olanlardan bir anlam çıkarmaya çalışıyordum.
Gün boyunca söyleneni yapmış, bir oraya bir buraya koşturmuştum. Yorgun değildim ama dalgındım. Arada bir bana bakışlarını yakalıyor, başımı utançla başka yöne çeviriyordum. Ama o oldukça rahattı. Ona baktığımı gördüğünde gülümsüyor, göz kırpıyordu. Bütün bu kibar ve sevimli halinin yanında fazla küstah ve kibirliydi zaman zaman. Yine bir çıkmazdaydım. Herkesle iletişimi iyiydi. Neşeliydi. Ama bana olan yaklaşımını ayırt edebiliyordum. Sözleri, bakışları… Tanrım, bu gerçekten anlaması zor bir durumdu. Bu davranışlarına tek bir anlam yükleyebilirdiniz. Ama bana bir türlü inandırıcı ve mantıklı gelmiyordu. Yani benden hoşlanıyor olamazdı değil mi ? Sadece rüyalarda gördüğüm Ümit Kantarcılar ile akşam yemeği….
Akşam olmuştu bile. Zaman geçip giderken hiç kendini hissettirmemişti. Oradaki herkesle hemen kaynaşmıştım. Beni sevmişlerdi. Onun henüz gösterime girmeyen yeni dizisinin ilk çekimleri bittiğinde stüdyo hızla tenhalaşmıştı. O, ben ve birkaç kişi kalmıştık. Ben işlerimi bitirmiş bir kenarda bekliyordum. Onun tüm muhteşemliği ile bana yaklaştığını gördüğümde dizlerim titremeye başlamıştı. “ Ben hazırım. Nereye götürüyorsun beni ? “ Çok tatlııııııııııııııııııııı….. Derin bir nefes almam gerekti… “ Aslında çok uzağa değil. Hemen karşıda ki eski iş yerime gidiyoruz. “ “ Hmm merak ettim şimdi. Peki bakalım hadi gidelim.”
Eşyalarımı aldım ve birlikte oradan çıkmak için ilerledik. Asansöre yöneldi. İtiraz etmeliydim. “ Ne o siz ünlülerin konfor düşkünlüğü mü yoksa ? Hadi ama alt tarafı 4 kat için zavallı asansörü mü yoracaksın ?” Yalan söylemiştim. Çünkü onunla asansör genişliğinde bir alanda yalnız kalmak, ona daha yakın durmak zorunda olmak kalp krizi geçirmemin tek nedeni olabilirdi. “ Ne ? Ünlülerin konfor düşkünlüğü mü ? Haha komiksin Türkü ve eğlencelisin de peki o zaman zavallı asansöre işini yaptırmayalım ve orada öylece duran tembel merdiveni kullanalım. Nasıl isterseniz bayan.” Kahkaha atmasıyla kısılan gözlerine bakmamak için yerdeki fayansları saymaya başlamıştım. Beraber indik ve dışarı çıktık. Yolun boşluğundan faydalanıp karşıya geçtik. İçerisi ne çok kalabalıktı ne de fazla boştu. Özgür geldiğimiz fark etmemişti. Bir masaya yerleştikten sonra Ümit’ten birkaç dakika isteyerek bara doğru ilerledim. Özgür hala fark etmiyordu. Çok dalgındı. Yine bardaklarını parlatıyordu. “ Hey Özgür ben geldim “ Sevinçle konuşuyordum. “ Türkü ! Hoş geldin nasıl geçti günün ? “ Heyecanından doğan yüksek sesini bastırmamış, kocaman sırıtmasıyla bir yandan konuşuyor bir yandan da barın arkasından uzanıp bana sarılıyordu. Kısa sürede yakın arkadaş olmuştuk. “ Harikaydı Özgür. Sana anlatmam gereken çok şey var ! İnanamazsın” Aniden geri çekildi ve suratı öfkeli bir almıştı. Gözleri arkamdaki bir şeye kitlenmişti. Nereye ya da kime baktığını gördüğümde, suratındaki öfke aklımı karıştırmıştı. Susuyordu. “ Özgür ? Ne oldu ? “ Yüzüm buruşmuş, bir sonuca varmaya çalışıyordum. “ Vay ! Hızlı çıktın doğrusu. İlk günden kafalamışsın herifi. Senden bu kadarını beklemiyordum. “ Ciddi konuşuyordu. Sinirli hali canımı sıkmıştı. Bu akşamın mahvolmasını istemiyordum. “ Özgür saçmalama ! Ne ima ediyorsun !? O bana yardım etti bende teşekkür etmek istedim. Hepsi bu. Ama senin bu davranışın gerçekten garip. Başka bir durum olsa bile bu seni neden ilgilendirsin ki !? “ Kırıcı olmamak istememiştim ama imalar katlanamadığım başlıca şeylerdendi. “ Haklısın beni ilgilendirmez. Ama onların dünyası ortada ben yalnızca iyiliğini istiyorum Türkü. Arkadaşımsın ve kırılmanı istemiyorum tek amacım bu.” “ Öncelikli amacın siparişlerimi almak olsa iyi olur ve bu konuyu sonra konuşacağımızdan emin olabilirsin. Bezelye istiyorum. O da öyle. Öncesinde çorba, salata falan bir şeyler olabilir. “ Arkamı dönerek masaya doğru ilerledim. Gözleri üzerimdeydi. Onun güzelliğini görünce Özgür’ün yarattığı o sinirli ruh halinden anında kurtulmuştum. Oturdum, gülerek bana bakıyordu. “ Ne ? “ “ Kıskandı sanırım. Ben alıştım. Yanında bulunduğum her kızı birileri kıskanmıştır mutlaka.” “ Ah yine kendine mal ettin ama bu sefer tutmadı. Yani kıskanmıyor aramızda bir sorun vardı sadece. Seninle ilgisi yok. Özgür iyi biridir, ev arkadaşım. “ Onun o iflah olmaz egosunu tatmin etmek yerine yalan söylemeyi tercih etmiştim. Zaten bir kısmı yalandı. Konunun o olmadığı yalandı ama Özgür’ün kıskandığını düşünmüyordum. O benim tek arkadaşımdı ve zamanla bağlanıyorduk. İyiliğimi istemesi normaldi. “ Dediğin gibi olsun yine. Ne yiyoruz ? Siparişleri verelim.” “ Geç kaldın ben verdim bile. En sevdiğim yemeği yiyoruz. Bezelye. Benim hayatımdır.” Senden sonra… diye düzelttim içimden. “ Sen seviyorsan ki bu benimde sevdiğim bir yemek olmasına rağmen tadının iyi olduğundan şüphe edebilirim. “ Gülerek bakıyordu yine. “ Ah benimle uğraşmak sana nasıl bu kadar eğlence veriyor anlamıyorum” Şakasına gülmüştüm. “ Sandığından daha karmaşık bir adam olabilirim. “ “ Sandığından daha fazla zor şeyi çözmüş olabilirim.” “ Fazla utangaç ve heyecanlı görünmene rağmen cevap vermekten geri kalmıyorsun.” “ Demek ki görünüşe aldanmamak gerek” “ Bence de. Dışarıdan gördüğünle içine girip farkına vardığın her zaman farklıdır.” Neden böyle dedi ki şimdi ? “ Haklı olabilirsin. Ama bu sizler için geçerli olmasa gerek. Her yönünüzle göz önündesiniz. Yani herkes de kendi seçimini yapıyor. Kimileri magazinin karmaşık dünyasında kimileride senin gibi söylentilere aldırmadan kendi yolunda. “ Aslında göz önünde olduğumuz doğru ama olduğumuz gibi yansıdığımızdan emin olamazsın.” “ Sen hariç ? “ Güldü bu söylediğime. Tam cevap verecekti ki yemeklerimiz geldi. “ Bakalım ne kadar zevklisin.” Seni sevecek kadar zevkliyim demek istedim o an. “ Fazla zevkli olduğumu söyleyebilirim.” Gülerek söylemiştim bu sözleri. Oda bir yandan yemeğin tadına bakıyordu. “ Hmm bunu karşında benim oturuyor olmam kanıtlıyor aslında. Yalnız bu harika hiç böylesine güzel bir bezelye yememiştim!” “ Bence işte bu cümle kanıtlıyor ne kadar zevkli olduğumu. Hayran kalacağını söylemiştim” Zafer kazanmış gibi hissediyordum. “ Bence sende susup yemeğe yumulmalısın harika.” Günlerdir yemek yemiyormuş gibi hızla lokmaları ağzına götürüyordu. Bu haliyle çok doğaldı. Ünlü olduğu için incelikten kırılmak yerine rahatça davranıyordu. Yine de kaba değildi, çok sevimli duruyordu. Yanaklarını sıkıp sevmek gelmişti içimden. Masaya karşılıklı oturmuştuk ve ben kapıya bakan tarafına oturmuştum. Sadece onu izliyordum. Onun hiçbir şeye değişilemez o güzel yüzündeki, yemeği yedikçe aldığı tattan memnun kalmasına ait izleri izliyordum. Aşk büyüyordu. Birden gözüme bir ışık çarptı. Sonra birkaç tane daha. Işığın yanıp söndüğü yöne doğru baktığımda, kapının dışında birkaç insanın objektiflerini içeri doğrultmuş fotoğraflarımızı çektiğini gördüm...
Harika Olmuş. :D Senaryoya bölüm geldiğini görünce fazla tepki gösterdim sanırım kardeşim ne oldu diye sordu bir an :D Türkünün aileside artık kızlarını gazetelerden dergilerden takip ederler :D
Harika Olmuş. :D Senaryoya bölüm geldiğini görünce fazla tepki gösterdim sanırım kardeşim ne oldu diye sordu bir an :D Türkünün aileside artık kızlarını gazetelerden dergilerden takip ederler :D
Teşekkürler (: Sevindim o halde -kardeşine selamlaarr
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Girdap 34. Bölüm; " Ambargo "97.sayfa 
Nerden
