çikolata. demiş ki:

egzotikinsan demiş ki:

çikolata. demiş ki:

egzotikinsan demiş ki:

huhuvvv yuppieee :D

sen çok matrak birine benziosnn :D

bazıları öyle derler ama tersim pistir heaaa :D yaneee ;)

olsunn sewdim senii :D

bende seni :D
uzun lafın kısası artık yeni bölümü allahın emri peygamberin kavliyle istiyoruzzz

komiksinn yaa, yazıcam şimdi, ne zaman biter ne zaman eklerim o zaman "werdim qittii" :D

e nediyelim hayırlısı olsun o jaman :D

ay neyse öbürünü yazmıyon bunu yazıyon bunada şükür tatlım

tubanur demiş ki:

ay neyse öbürünü yazmıyon bunu yazıyon bunada şükür tatlım

yok ya bundan wazqeçtim şu anda aşk oyununu yazıyorum, o daha maceralıı!!! :D

Ayçin, Sevil, Ekrem ve Cenker son zamanlarda beraber takılmaya başlamışlardı. Her şey yolundaydı. Ayçin ve Cenkerin, düzenli ve uyumlu bi ilişkileri vardı. Seville Ayçin iyi anlaşan iki arkadaş olmuşlardı. Ekrem, Sevile olan aşkını itiraf edemiyordu. Sevil’in ondan tek beklediğinin bu itiraf olduğunu bilmeyerek… Bir gün yine beraber gezmeye çıkmışlardı.
Cenker: Ee, napıyoruz?
Ayçin: Lunaparka gidelim mi?
Ekrem: İçindeki çocuk hiç büyümedi Ayçin yaa…
Sevil: Evet ama güzel olur. Gondola bineriz.
Cenker: (Ekremin kulağına) Gondolda ben Ayçinle, sen de Seville oturursun. Daha ne istiyosun? Gidelim işte…
Ekrem: Evet ya… Tamam kızlar, gidelim. Sizin de gönlünüz olsun.
Lunaparka geldiler. Dört jeton alıp gondola bindiler.
Sevil: Çok ürkütücü…
Ekrem: Ürkücek bişey yok, hem korkarsan bana sarılırsın.
Ayçin: Ay Cenker, ilk kez seninle gondola biniyoruz. Çok heyecanlıyımm…
Ekrem: Bunlar da romantik komedi yaa…
Gondol bir sağa bir sola sallanmaya başladı. Göklere kadar çıkıyordu.
Ayçin: Ayy Cenker ben çok korkmaya başladım.
Cenker: Korkma ben varım.
Ayçin: Sen korkmuyo musun yanii?
Cenker: (Başını gondoldan aşağı uzatıp baktı. Gözleri fal taşı gibi açıldı ama bozuntuya vermeden) Yoo, korkucak ne var ki!
Ayçin: Ay Cenker çok cesurmuşsun, ben de seni korkak sanırdım.
Gondol hızlanınca Ayçin kollarını Cenkerin beline dolayıp:
Ayçin: Gondola binmek pek sağlıklı bi fikir değildi galiba...
Cenker: Niye bu kadar çok korkuyosun? (İçinden) Sen niye bu kadar çok korkuyosun Cenkerr?
Ayçin: Korkmamak mümkün mü? Göğe çıkıyoruz resmenn!
Cenker: Sarıl bana... (Kendi kendine) Yoksa şimdi kusucamm!
Ayçin ve Cenker sarmaş dolaş oldu.
Ekrem: Sevil korkmuyo musun?
Sevil: Yok, alışığım ben... Çocukluğumdan beri binerim.
Ekrem: (Kendi kendine) Tüh be! Nasıl sarılıcaz kıza şimdi! (Sevili korkutmak için) Sevil biliyo musun, ben bir kere lunaparka gelmiştim. Bi kız gondoldan aşağı uçup ölmüştü.
Sevil: Nee? Aşağı mı uçmuştu? (Korkuyla yüzüne bakıp yutkundu.)
Ekrem: (İçinden) Hadi be oğlum, fırsat bu!
Sevil: İnanmıyorum, hiç böyle bişeye rastlamadım.
Ekrem: İyi ki de rastlamamışsın, yoksa travmasını atlatamazdın.
Sevil: Off, düşer miyiz acaba burdan?
Ekrem: (İçinden) Şimdi! Sarıl bana, korkmazsın.
Sevil: (Heyecanla) Sarılıyım mı?
Ekrem: Sarıl, çekinme...
Sevil Ekreme sarıldı. İkisinin de kalbi küt küt atıyordu.
Ayçin: Şişşt, Cenker... Arkaya bak, arkada işi pişiriyolar.
Cenker: Hani sen korkuyodun gondolda, dönüp bi de oraya mı bakıyosun?
Ayçin: Biliyosun benim gözüm her yerde... Ama şu hale baksana, çifte kumrular gibilerr... Ne güzel dimi Cenker? Biz de böyle romantik başlasaydık...
Cenker: E bizimki daha maceralı oldu. hani sen macera düşkünüsün ya...
Ayçin: Ay evet, onu yadsıyamam şimdi. Ama şu hallerine baksana, çok romantikler.
Cenker: Daha geçen günlerde, sevilin düşmanıydın. Verseler eline kızı bi kaşık suda boğardın. Ne değişti? Şimdi Ekremle arası olsun istiyosun anlaşılan.
Ayçin: E heralde... Hem hiç sandığım gibi bi kız değilmiş. O gün senin miden bozulduğunda ben olay çıkartıp bağırırken nasıl destek çıktı bana... Yani kız beni şaşırttı.
Cenker: Sana şaşırmak çok yakışıyo!
Ayçin: Şımarıkk!
Ekrem: Sevil?
Sevil: Efendim?
Ekrem: Sana bişey söylicem.
Sevil: Noldu? Ne söyliceksin?
Ekrem: Aslında yeri mi bilmiyorum.
Sevil: (Biraz anlar gibi oldu.) Ne? Ne söyliceksin ki bana?
Ekrem: Sevil… Sevil ben sana aşık oldumm!
Sevil: Be-ben… Ne diyim ki ben?
Ekrem: Ne diyebilirsin ki? Hiçbişey söyleme.
Sevil: Ekrem ben daha fazla sessiz kalamicam ama…
Ekrem: Sevil…
Birbirlerinin gözlerinin içine baktılar.
Veeeeeeeeee…

hihh çok güzelll:Ddvm:)

Ya senin bütün senaryoLarın çok güzeL :D
Bunu yeni okumaya başLadım buda çok güzeLL
TebrikLer waLLa ;) :cheers:

yaaa çikolat kzım kesmişsin en helecanlı yerınde ama olmuyo cınımcımcanım ;)

çok güze deammmmmmmmmmmmmmmmm

çok güzel oluyo devam .d.d.

çok güzel olmuş ya sevilim ekom benim ya cenkerayçin i de seviyom bu senaryoyla

dewammm

süper ya dvm lütfen

ok güzel olmuş ttlm dewm =)

cok güzel olmus

Ben bugün başladım okumaya çok güzel yazıosun seville ekrem sahnesini daha fazla yapsan daha iyi olur cnm ayrıca senin en sevdiğim huyun hemen yazıveriyosun

Sevil ve Ekremin arasında artık bir aşk vardı.
Tıpkı Cenker ve Ayçinde olduğu gibi, arkadaşlık aşka dönüşmüştü.
Her şey harika gidiyordu. Sevil artık ailesiyle tüm problemlerini çözmüştü. Gerçek bir aile olmuşlardı. Hatta annesi, babası ve ablası da barışmışlardı.
Ablası Sevili aradı.
Sevil: Efendim abla?
Ablası: Sevilcim, ne haber?
Sevil: İyilik, okul falan…
Ablası: Yaa, sen hala okul işini halletmedin mi?
Sevil: Nasıl yani? Halledilicek bişey mi vardı?
Ablası: E okulunu yeniden Amerikaya aldırıyoruz ya…
Sevil: Nasıl nasıl?! Amerika mı?
Ablası: Evet tatlım, yatay geçiş…
Sevil: Nasıl olur ya? Benim niye haberim yok?
Ablası: Haberin yok mu? İyi de annemle bir hafta önceden konuşmuştum. Babamla da konuştuğunu söylemişti. Seninle de konuşmuştur diye düşündüm. Yani senin bütün bu olup bitenden haberin yok mu?
Sevil: Yok! Neymiş o olup bitenlerden?
Ablası: Ordaki evi kiraya verip Amerikaya geliyosunuz.
Sevil: Bizim evi? Ailecek mi gelicekmişiz?
Ablası: Evet canım, annem senle konuşmuş olmalıydı.
Sevil: Yoo, benimle kimse konuşmadı. Peki nerden çıktı bu Amerika işi? Ben ordan kaçıp geldim. Bi daha hayatta dönmem oraya… Benim burda okulum var, arkadaşlarım var.
Ablası: Amaan, dert ettiğin şeye bak. Seni en iyi okula göndericez. Üstelik arkadaşın da her türlüsünü bulursun. Niye istemiyosun anlamadım ki!
Sevil: Erkek arkadaşım var desem?
Ablası: Sevil… Ne diyosun sen? Babamın haberi yoktur umarım.
Sevil: Tabi ki yok… Ve sen de söylemiceksin.
Ablası: Yani ben zaten söylemem de… Zor bi durum. Ama şunu unutma ki Sevil, şu anda basit bi üniversite aşkı yaşıyosun. Bu gelip geçicek. Peki ya ailen? Sen tam aileni geri kazanmışken onları bırakamazsın.
Sevil: Ekremi de bırakamam abla! Ayçini de bırakamam, Cenkeri de…
Ablası: Sen bilirsin, iyi düşün. Annemle de konuş. Kapıyorum ben bay!
Sevil: Ama… (Ablası kapattı.) Anne yaa!
Annesinin yanına geldi.
Sevil: Anne bu evde benim bilmediğim bişeyler mi oluyo?
Semra: Kızım… Nolucak ki? Nerden çıktı şimdi?
Sevil: Amerikaya gidiyomuşuz!
Semra: Kim söyledi sana bunu?
Sevil: Kuşlar söyledi anne! Sen bu durum hakkında bi açıklama yapmak ister misin?
Semra: Ablanla mı konuştun?
Sevil: Evet anne ve hiç beklemediğim bi durumla karşılaştım. Nasıl olur yaa? Benim okulum, arkadaşlarım…
Semra: Nasıl ki okulunu arkadaşlarını bırakıp Amerikadan buraya döndün, şimdi de aynısını yapıcaksın. Bu sefer Amerikaya gidiceksin.
Sevil: Olmaz yaa, olamaz! İstemiyorum gelmek, niye gittiğimizi bile anlamadım.
Semra: Kızım olmuyo artık böyle, yetişemiyoruz her şeye…
Sevil: Hah! Eniştemin eline bakmak kolay geldi dimi?
Semra: Sevil! Haddini bil! Annen karşında senin!
Sevil: Annemsen anla beni! Babamla da konuş, vazgeçsin bu işten… Babam bunu nasıl kabullendi? İki yıl önce düşman olduğu bi adamın evine yerleşip, nasıl ona yük olmaya gönlü razı geldi?
Semra: Kızım enişten Tayland’a gidiyomuş. Üç ayda bir gelecekmiş. Büyük bir ithalat şirketi kuruyolarmış. Ablan yalnız kalmasın diye gidiyoruz.
Sevil: Babam nasıl geliyo? Sen git, yalnız bırakma kızını… Ben de babamı burda yalnız bırakmam.
Semra: Unut kızım. Baban da geliyo. Çünkü artık o da yoruldu. Artık dinlenme vakti… Hep biz size baktık, şimdi siz bize bakıcaksınız. Yaşlandık artık, hayat gailesi peşinde koşup durmaktan yorulduk.
Sevil: Ben de bi ablamın, bi sizin peşinizde koşmaktan yoruldum. Odama gidiyorum, yatıcam.
AKŞAM…
Hüseyin: (Sevilin odasına girdi.) Sevil…
Sevil: Baba… Hoş geldin.
Hüseyin: Hoş bulduk kızım, öğrenmişsin.
Sevil: Evet baba, öğrendim. Benden saklamanıza da çok kızdım. Ben artık sizin sekiz yaşındaki kızınız değilim baba. Benim istemiyceğimi bildiğiniz için sakladınız dimi? Evet, doğru tahmin etmişsiniz. İstemiyorum!
Hüseyin: İstiyceksin kızım, gidicez.
Sevil: Gelmiyorum.
Hüseyin: Bi kez daha yalnız bırak bizi… Bi kez daha…
Sevil: Asıl siz beni bırakıp gidiyosunuz.
Hüseyin: Sen değil misin inatla burda kalmak isteyen? Demek ki kendi ayakların üzerinde durabiliyosun! Bize ihtiyacın yok!
Sevil: Baba, biz birbirimize yetmiyo muyuz? Niye gidiyoruz tanımadığımız yere? Ablama çok mu ihtiyacımız var, ona mı muhtacız?
Hüseyin: Çok düşündük, kararımızı verdik. Üç güne kadar gidiyoruz. Sen de eşyalarını toplamaya başlasan iyi edersin.
Sevil: Baba…(Babası çıktı.) Off!
ERTESİ GÜN… OKULDA…
Ekrem: Sevilim…
Sevil: Canım?
Ekrem: Mutsuzsun.
Sevil: Evet Ekrem, ben seninle bişey konuşmak istiyorum.
Ekrem: Anlat bakalım prenses…
Sevil: Ekrem, nasıl söylenir bilmiyorum ki…
Ekrem: (Endişeyle ve korkuyla) Ayrılmak mı istiyosun yoksa?
Sevil: Bi nevi öyle…
Ekrem: Neden? Noldu?
Sevil: Ben gidiyorum Ekrem.
Ekrem: Dur ya, daha konuşmadık.
Sevil: Öyle değil Ekrem, temelli gidiyorum.
Ekrem: Nasıl temelli gidiyorum? Nereye yaa?
Sevil: Amerikaya…
Ekrem: Sen zaten ordan gelmedin mi? Niye gidiyosun?
Sevil: Öyle olması gerekiyo Ekrem.
Ekrem: Beni bırakıp gidemezsin!
Sevil: Mecburum.
Ekrem: Değilsin! Kim sana zorla bişey yaptırabilir ki!
Sevil: Ben kendi kendime yapıyorum Ekrem. Ailem için yapıyorum.
Ekrem: Sevil…
Sevil: Bi daha belki hiç görüşemeyiz.
Sevil Ekremin dudaklarına bir öpücük kondurdu.
[Bu sırada arkada fon müziği olarak Son Öpücük parçası çalıyor.]
Sevil gitti.
Ekrem arkasından baktı.
Ekrem: Sevil…

yorumlar lütfenn?!
bu arada belirtiyim arkadaşlar, bi dahaki bölüm finalini yapıcam.
okul başladı, dört senaryo fazla geliyo.
diğer senaryolara ağırlık vermem lazım.
sewgilerr... :D

ayyyh süper olmuş yaaaaa
ewam ciciş dewam :D

Çok güzeL oLmuşş
Dewam )

çikolata. demiş ki:

“Ekrem: Üniversite ikinci sınıftadır. Biraz çapkındır.
Cenker: Ekrem’in en iyi dostudur. Aynı okuldadırlar.
Ayçin: O da aynı okuldadır. Okulda popülerdir. Cenkerin kendisinden hoşlandığını bilmektedir. Ama o, cenkerden hoşlanmıyordur. Bu üçlü çok iyi arkadaştır.
Sevil: Okula ikinci senesinde Amerika’dan gelmiştir. Okulda Amerika’dan gelen kız olarak tanınıyordur. Herkes onu havalı ve popüler kız olarak görüyordur. Oysa onun bu Amerika konusunda başka dertleri vardır. Ekrem kendisinden hoşlanmıştır.
Cihan: Sevilin sınıfından arkadaştır.
Neşet: Üniversitede akademi hocasıdır.”
Tanıtım Fragmanı:
“ Ekrem ve ayçin kantinde sohbet ediyor. Cenker geliyor.
Cenker: İşte şu kız, herkes onu konuşuyor. Amerika’dan gelmiş.
Ayçin: (kıskanarak bakıyor.) Havalı bir tip… Sinir olurum böylelerine…
Sevil mütevazı biçimde yürüyor. Ekrem ona bakıyor. İlk bakışta ondan etkileniyor.
Arkadan güzel bir fon müziği…ÇAKIL TAŞLARI, İLK BÖLÜMÜYLE, 3 EYLÜL CUMA AKŞAMI- 20.00’DE FOX’TA…
(İlk bölümü yazmak için sabırsızlanıyorum. Eğer konuyu beğenirseniz yazacağım. Yorumlarınızı merakla bekliyorum. )

cnm bn biraz geç okudum senaryonu ama feci olmuş yane bn beyendim... böle olsaydı güzel olurdu ama sınavı kazanamamış olmaları filmi daha uzatır daha ilginçleşir şuanda da öle zaten yoksa seninkide güzel sevilin okula yeni gelmesi falan hoş olmuş ekremin o bakışını görmek isterdim :d