Ayçin koşarak kantine geldi. Ekrem de peşinden… Ekrem: Ya bi dur kızım ya… Hoff! Atlılar mı kovalıyo seni? Ayçin: Bırak boş konuşmayı da, nerde bu Cenker söyle bana… Ekrem: Bak Ayçin, yüklenme çocuğa… Ayçin: Nerde dedim! Ekrem: Ne biliyim, yok burda. Derse gitmiştir. Ayçin: Off… Ekrem: Hazır o yokken yarım kalan konuşmamızı tamamlayalım. (Oturdu.) Nerde kalmıştık? Ayçin: (Oturdu.) Bak Ekrem, Şimdi sor ne sorucaksan. Sonra da kapatalım şu konuyu, olur mu? Ekrem: Hay hay! O zaman önce sorularımızı arz edelim. Ayçin, lisedeyken bana aşık olduğunu neden söylemedin bana? Ayçin: Ne diyecektim sana? Çok iyi arkadaştık seninle, ama sadece arkadaş! Sonra… Senin etrafında tonla kız vardı, bana hiç alıcı gözüyle bakmış mıydın ki? Eğer sana aşkımı itiraf etseydim, arkadaşlığını da kaybediceğime emindim. Ekrem: Peki, artık yok di mi öyle bişey! Ayçin: Ne diyorum ben sabahtan beri? Yok, anlamıyo musun? Üniversiteye geçtiğimizde, seninle aynı üniversitede olabilmek için gece gündüz dua atim. Dualarım kabul oldu, aynı üniversiteye düştük. Ama ben değiştim, sana olan hislerimi yitirdim. Neden bilmiyorum, ama belki de sıkıldım karşılıksız bi aşkın peşinde saçmalamaktan… Sen o günden beri benim için sadece bi arkadaşsın. Ekrem: Peki ya Cenker? Ayçin: Açmayalım bu konuyu… (Sustu. Sonra) Ya onunla ilk tanıştığım andan beri sezdiğim bişey vardı gözlerinde… Normal bi bakış değildi. Ama ben ona aşık değildim ki… Şimdi de değilim. Bu saatten sonra da olmam, şu yaptığına baksana. Ekrem: Ne yapmış? Ayçin: Güvenmiştim ben ona, beni yanılttı. Ama salaklık sende Ayçin, sen onun sana verdiği söze ne aldanıyosun ki! Sen kendine verdiğin sözü ezip geçmişsin, erkeklere güvenmişsin. Müstahak sana! Ekrem: Ne var çocuğun yaptığında? Tüm bu olanlarda tek hatalı o mu yani? Sen bunu benden sakladın, benim ruhum bile duymadı. Sende hiç kabahat yok; tek suçlu Cenker di mi! Ayçin: Alakası yok söylediklerimin senin söylediklerinle. Ben demek istiyorum ki, ne söz vermiş olursa olsun, sözünde durmalıydı. Yani söz verdiği konu bu değil de, başka bir şey de olabilirdi. Ben burda neyi görmüş oldum? Erkeklere güvenilmeyeceğini, onların verdikleri sözleri tutmadıklarını… Ekrem: Çok önyargılısın erkekler hakkında… Hatta önyargı sende hastalık olmuş. Neden Seville uğraşıyosun? Onun hakkında da önyargılısın. Ayçin: Bak canım, ben o kızı sevmedim, anlıyo musun? İşte bu yüzden böyleyim, yıldızımız barışmadı diyelim. Ekrem: Yıldızınız barışmadıysa siz barışın canım, size ne yıldızdan! Ayçin: Komik miydi şimdi Ekrem! Ekrem: Tamam kabul, komik değildi. Ama sen de gül yani canım!... Sabahtan beri, daha doğrusu sevili gördüğünden beri suratın beş karış… Ha… Şu sevil meselesi de sorucaklarımın arasında. Sen neden sevili kıskandın bugün? Ayçin: Çünkü Ekrem, lisedeyken ben dört sene sana aşıktım. Bir kez bile öyle bakmadın bana… Ama o kız daha gelir gelmez ilgini çekti. Benim kızdığım şey de bu işte! Benim hiçbi zaman farkımda olmadın, o kız içeri girer girmez gözün başka bişeyi görmedi. Bu fark sinirimi bozdu. Ekrem: Bu muydu yani! Ayçin: Değildi. Başka da var. Öyle kolay mı gelir gelmez okulun bir numara popüler kızı olmak! Millet popüler olmak için kırk takla atar, bu kızın önceliği var tabi! Amerikalı ya… Ekrem: Değil… Amerikalı değilmiş. Sadece bi sene üniversite okumuş. Ayçin: Neyse ne canım! En azından herkes onu Amerikan kız olarak tanıyo. Ekrem: Yani sen şimdi seni popülariteni elinden aldı diye kızıyosun. Canım dert ettiğin şeye bak! Alırız yenisini… Ayçin: Bugün ya sen hiç komik değilsin, ya da ben hiç gülücek havamda değilim. Ekrem: Cevap veriyorum; B şıkkı! Cenker uzaktan göründü. Ekrem: Geliyo. Bak sakın ola ki çocuğa yüklenme. Unutma tek hatalı o değil! Ayçin: Ay anladık. Başlama şimdi nutuğa… Cenker: (geldi.) Selam! Ayçin: Naber Cenker! Nasılsın görüşmeyeli. Bence baya gevezesin, bence çok konuşuyosun. Ekrem: Ayçiin! Yavaş gel. Ayçin: Git sen Ekrem. Ekrem: Ayçin… Ayçin: Git dedik di mi, bi kere de bir şeyi ilk dediğimde yap ya! Ekrem: Anaam, korktum valla! Cenko Allah kolaylık versin. Ben kaçtım.(gitti.) Ayçin: Napıyosun sen! Cenker: İyiyim, sen napıyosun? Ayçin: Kes zırvayı Cenker! Ay bugün hepiniz bi tuhafsınız ya… Cenker: Sen tuhafsın. Hesap mı sorucaksın benden? Ayçin: Evet Cenker bey! Ne o, hoşuna gitmedi anlaşılan. Cenker: (Omuzlarını dikleştirdi.) Yoo… Bana uyar. Sor ne sorucaksan! Ayçin: Tamam o zaman, çekelim kılıçları! Cenker sen napıyosun? Böyle bişeyi erkeme nasıl söylersin? Cenker: Ne o, hoşuna gitmedi anlaşılan. Ayçin: Bana benim lafımla cevap verme Cenker! Vericek bi cevabın yoksa… Cenker: Var! Ne sormuştun? Ha… Bunu erkeme nasıl söylerim? Nasıl mı? Senin bugün Sevile yaptığın tuhaf hareketlerden bahsedince ben de söyleme gereği hissettim. Ayçin: Söyleme gereği hissettin? Senin duyguların hep böyle insanların sırlarını açığa mı vurur? Cenker: Nasıl bir sırdı bu? Sır olmaktan çıkmalıydı bence. Ekremin de bilmeye hakkı vardı. Ayçin: Öğrenicekse de benim ağzımdan öğrenicekti. Nasıl söylersin bunu ya… Söz vermiştin, söylemiyecektin. Beni hayal kırıklığına uğrattın. Cenker: (Ayağa fırladı. Gözlerini Ayçinin gözlerine dikti.) Hayal kırıklığı… Bunu benden daha iyi bilemezsin. İki senedir kurduğum hayalleri ve yaşadığım hayal kırıklıklarını bilseydin böyle konuşamazdın. (Cenker dönüp gitti. Ayçin arkasından bakakaldı.) Ayçin: Ne bu şimdi ya? Nolmuş Cenkere?
arkadaşlar senaryonun yeni bölümü hazır, siz yorumları çoğaltmaya bakın. Ben hemen eklerim senaryoyu.
_-CanDy-_
Cinsiyet :
Mesaj Sayısı : 77
Rep gücü : 61
Kayıt tarihi : 18/08/10
Nerden : ???
Kişisel İleti : ♥ ♥ ♥ Seviyorum your eyes çünkü onlar very nice, bir kere look at me ondan sonra forget me kalbim tiktak for you çünkü I love you.!...♥ ♥ ♥
Ekrem kantinde yürüyordu. (Bunların hayatları da kantinde geçiyor yaa, senaryonun adını Kantindeki Hayatlar diye değiştirsem mi ne! )Sevil de kantinden kola almış, kapıya yönelmişti ki… Telefonuna bir mesaj geldi. Ona bakayım diye elini cebine attığı anda kola ekremin üstüne boca oldu. Ekrem: Yavaş yaa! Sevil: Özür dilerim… (Ekrem başını kaldırıp bakınca, sevile göz göze geldi.) Ekrem: Sen miydin? Pardon, ben şey sandım. Sevil: Kusura bakma, berbat ettim üstünü başını. Ekrem: Sorun değil. Sevil: Nolucak şimdi? Dur, çantamda ıslak mendil olucaktı. (Elini çantasına soktu, mendili aramaya başladı. Ama bulamıyordu.) Ekrem: Kız milleti işte, valiz gibi çanta taşırsınız, içinde de aradığınızı bulamazsınız. Sevil: (gülerek) Tabiat kanunu… Dur ya, vardı bi tane… (Sevil çantasını masanın üzerine koyup aramaya başladı. Ekrem sıkılmıştı ama sadece sevilin yanında olmak için bekliyordu. Masanın kenarındaki sandalyeye ilişti.) Sevil: Hah! İşte… (Ekremin karşısına bir sandalye çekti. Eline bir mendil aldı. Gömleği silmeye başladı.) Ekrem: Bunun lekesi çıkıcak mı ki böyle! Sevil: Hiç çıkıcak gibi durmuyo. Tühh! Hep benim sakarlığım, bi bardak kolayı elimde tutamıyorum. Ekrem: Kolan da gitti, bekle sana bi kola alıyım. Sevil: Saçmalama Ekrem, kolayı ben döktüm üzerine. Bi de ödül verir gibi kola mı alıcaksın? Ekrem: Belki oturup seninle karşılıklı kola içmek istiyorumdur, ne dersin! (Elinde kolalarla döndü. Sevilin kolasını önüne bıraktı.) Sevil: Sağ ol Ekrem. Yani sen benim sınıfımda olmamana rağmen çok yakın davranıyosun bana. Pek çözebilmiş değilim ama çok hoşuma gidiyo. Ekrem: (kendi kendine) Dilimin ucuna gelenleri bi de sana söyleyebilsem! Sevil: Hı? Ekrem: Senin yanında olmak bana huzur veriyo. Sevil: Sen… Ekrem, sen bi farklısın. Diğerleri gibi değilsin. Ekrem: (kendi kendine) Hadi be sevil! Bikaç cümle daha söylersen oldu bu iş! Sevil: Yani nasıl anlatsam… Benim hiç böyle arkadaşlarım olmamıştı. Ekrem: Arkadaşş? Sevil: Evet, sen çok daha iyisin bu konuda. Senin yanındayken tüm sıkıntılarımdan arınıyo gibiyim. Ekrem: (Bozulan moralini kamufle etmeye çalışarak) Sıkıntı dediğin ne? Bana anlatmak ister misin? Yani eğer beni o kadar yakın buluyosan… Sevil: Ailevi meseleler… Ekrem: Ailevi? Ne gibi? Sevil: Ablam… Her şey ablam yüzünden oldu. İki sene önce zengin, ailemize hiç yakışmıyacak cinsten bi adam buldu, evlenicem diye tutturdu. Artık kendisine mi aşıktı, parasına mı bilinmez! Annemler karşı çıktılar tabi. Züppenin tekiydi o! Ama ablamın o kör olasıca inadı yüzünden evde her gün kavga, her gün kıyamet! Üniversite sınavına hazırlanan 18 yaşında bi kız nasıl tahammül edebilir ki bu strese? Ben de evdeki gerilimi dağıtmak için çıktım annemlerin karşısına, “Bırakın ablamı, ne isterse yapsın. Madem o size sormuyo, siz de ona cevap vermeyin.” Dedim. Ekrem: İyi demişsin! Sevil: Ailem senin gibi karşılamadı bu sözlerimi işte… Babam kızdı, “ablanı mı destekliyosun? Onun tarafına geçip bize karşı mı geliyosun?” diye olay çıkardı durduk yerde. Evet çok saçma ama babamın gururu işte. “Ne haliniz varsa görün.” Dedi. Ablam o adamla evlenip Amerikaya gitti. Babam da annem de bana tavır aldılar. Neymiş, ablamın destekçisi olmuşum, ona yüz vermişim, annemle babamı karşıma almışım… En sonunda dayanamayıp Amerikaya ablamın yanına gittim. Ablam normalde pek sevmez beni ama, gittiğimde pek bi güzel karşıladı. Ona destek oldum diye mi, yoksa iyi abla rollerine bürünüp annemle babamın gözüne girmek için mi anlamadım ama neyse… Orda bi üniversiteye başladım, bi sene okudum. Bu sene de Türkiyeye yatay geçiş yaptım. Güç bela hallettik. Eniştemin çevresi geniş, Neşet hoca sayesinde olmuş aslında olan… Neşet hocayla olan ilişkim de bundan kaynaklanıyo. Neyse işte… Böyle, duyduğun gibi… Ekrem: Zormuş!.. Sevil: Aynen öyle! Şimdiyse annemle babamın yeniden gönlünü kazanmaya çalışıyorum. (Saatine baktı.) Sevil: Laboratuarda dersim var, beş dakikam kalmış. Kalkmam lazım. Kusura bakma, gömleğini mahvettim. Ekrem: Takma kafana, ben unuttum bile! Sevil: Neyse, görüşürüz yine. Ekrem: Görüşürüz! (Sevil gitti. Ekrem arkasından baktı.) Vay bee! Pek dertliymiş kız… Kendisi için Amerikan kızı, popüler, havalı falan diyolar ama… Bi de tanısalar. (Ekrem aniden ayağa kalktı.) Ekrem: Tabi onu ilk ben tanıdım, ikinci olarak da Önyargı Kraliçesi Ayçinn
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Çakıl Taşları "Değişen Hayatlar" 
![[...C€R€N...]](https://2img.net/u/3015/11/97/00/avatars/3338-94.jpg)
