Sabah yine aynı başlıyordu benim için… Önce ılık bir duş alıp, üzerimi değiştirdim… Saçlarımı kurutup,
sımsıkı bir topuz yaptım ve hafif bir makyajın ardından hazırdım… Sonra mutfağa geçip çayı koydum
ve kahvaltıyı hazırlamaya devam ettim… Yaklaşık 10 dk sonra hazırdı herşey… Sıra Ömer’i
uyandırmaya gelmişti…
T : Hadi kalk cnm kahvaltı hazır…
Ö : Tamam hazırlanıp geliyorum der ve banyoya girer…
Ben ise mutfağa inip çayları koydum ve ben çayları koyarken Ömer indi aşağıya… Birlikte kahvaltı
yapmaya başladık… Birlikte dediğime bakmayın sadece karşılıklı oturduk… Ağzımızı bıçak açmadı
desem yeridir… Kahvaltımızı bitirdik ve Ömer’in de yardımıyla masayı topladım hemen… Ve işe
gitmek için hazırdık sonunda… Ve çıktık evden…
Ö : Seni bırakmamı ister misin ?
T : Boşunu yolunu uzatma sen
Ö : Peki sen bilirsin deyip ufak bir öpücük bıraktı yanağıma ve akşama görüşürüz deyip bindi arabasına ve uzaklaştı evden..
T : Görüşürüz dedim sessizce ve araba atladığım gibi bende şirkete gitmek için çıktım yola…
Şirkete geldiğimde Pınar karşıladı beni… Pınar benim sekreterim, sağ kolumda diyebilirim onun için…
Bugün yapılacaklar hakkında kısa bir rapor verdikten sonra o masasına, bende odama girdim… Pınar
ise benim söylememe gerek kalmadan çoktan kahvemi söylemiş ve ben istedğim anda kahvem
elimdeydi…
T : Teşekkürler Pınar
P : Rica ederim Türkü hanım bu benim işim
Gülümseyerek girdim odama… Bilgisayarı açıp bir yandan gündemde olanları incelerken bir yandan da
kahvemi yudumluyordum… Artık çalışma zamanı gelmişti… Oldukça yoğun bir gün geçireceğim
belliydi… 2 toplantı, 1 iş görüşmesi falan ama olsun seviyorum ben işimi ve yoğunluğunu… Ve artık
toplantı için biraz dosyalara göz atmam lazım…
Melike
Yepyeni bir gün daha başlıyor benim için…. Ağva’ya alıştım şimdiden… Bu yıl yeni dizisinin çekimleri
Ağva’da olduğu için Ağvaya taşınmaya karar verdim ve yaklaşık 1 aydır buradayım… Buranın havası
rahatlatıyor beni… Ve onu birazdan onu görecek olmanın mutluluğuyla çıkıyorum yataktan… Ilık bir
duş aldım ve mutfakta bişeyler atıştırıp çıktım evden… Hemen sete geldim… Ama o daha gelmemişti…
Özgün… Ona aşığım ama o bana değil, o karısına aşık… Gizemin yerinde olmak için herşeyimi verirdim
hatta canımı bile… Çünkü onu ölümü bile göze alacak kadar çok seviyorum… Hah geldi işte, yüzüne
yerleşmiş olan kocaman gülümsemesiyle günaydın diyerek sette ki herkese yanıma geliyor…
Ö : Günaydın melike…
M : Günaydın dedim kocaman gülümsememle…
Ö : Yüzünde güller açıyor bugün…
M : Ben her zaman gülüyorum.
Oda bana gülümsedi… Ve çekimler için hazırlanmak üzere kulislere geçtik… İlk o hazırlandı ve onun
çekimleri başladı. Ben ise hala hazırlanıyordum… Ve sonunda hazırdım. Şimdi onunla olan ortak
sahnelerimiz çekilecek… Ben ona aşık bir kızı canlandırırken, o ise gerçekte ki gibi evli… Tabi senaryo
zamanla değişecek… Ben ve Özgün başrol oyuncularıyız bu oyunun… Neyse başlıyor bizim
sahnelerimizin çekimler… Onun karşısında dururken heyecanlanmamak imkansız allah’tan aslı da
heyecanlanıyor murat’ı görünce de birazcık yırtıyorum ordan… Aslı benim dizi de ki adım… Murat da
onun… Neyse ben geç kalmayayım da başlasın artık çekimler…
Ümit
Yeşilçayın kenarında oturup kahvemi yudumlamak kadar beni rahatlatan bir şey daha yok bu
dünyada… Çayın ve ormanın o serinliği ve yeşilliği beni kendimden alıp uzaklara götürüyor… Ve
benim ilham perim de tam bu anlarda geliyor yanıma…
Sen yoksun......... Boşuna yağıyor yağmur... Birlikte ıslanmayacağız ki..... Boşuna bu nehir...... Çırpınıp pırpırlanması..... Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki... Uzar uzar gider.. Boşuna yorulur yollar.. Birlikte yürüyemiyeceğiz ki.. Özlemlerde ayrılıklar da boşuna Öyle uzaklardayız.. Birlikte ağlayamayacağız ki Seviyorum seni boşuna.. Boşuna yaşıyorum Yaşamı bölüşemiyeceğiz ki ...
Aziz Nesin
Özgün
Gizem’den ayrılıp sete gelmek çok zor geliyor… Onu o kadar çok seviyorum ki, bunu kelimelere
dökmek imkansız… Gizem benim hayatımın anlamı… Onsuz bir hayat düşünmek istemiyorum…
Düşünemiyorum da zaten… İşim ondan uzak kalmamı sağlayan tek neden… Ama ben yine
memnunum mesleğimden… Neyse artık çekime kaldığımız yerden devam etmemiz gerekiyor… Acaba
Gizem ne yapıyor ???
Gizem ise o sıralarda iştedir… Kendisi bir mimarlık şirketinde çalışıyordur iç mimar olarak…
Göstermem gereken dosyalar olduğu için Tolgaın odasına gittim… Tolga bizim iş yerinin müdürü ve
sahibi… Allah içinde çok yakışıklı ve karizmatik… Neyse kapıyı çalıp girdim odaya… Dosyaları masasın
üzerine bırakıp masanın karşısında ki kkoltuğa oturdum… Tolga dosyaları inceleyi imzaladı ve ben
dosyaları almak için yanına gittim.
T : Gizem
G : Efendim Tolga
T : Çok güzelsin
G : Teşekkür ederim der gülümseyerek
T : Keşke evli olmasaydın
G : Neden der Tolganın yanına yaklaşırken
T : Sevgilim olmanı, seninle birlikte olmayı çok isterdim..
G : Gülümser ve Tolganın dudağının kenarına ufak bir öpücük bıraktım ve kapıya doğru yöneldim tam kapıdan çıkacakken arkamı dönüp “ Evli Olmam Hiç Bişeyi Değiştirmez… ” deyip göz kırptım ve çıktım odadan… Ve masama oturup dosyaları incelemeye devam ettim…
Ömer[
İşe gittiğimde yıldız sayesinde öğrendim bugün evlilik yıl dönümümüz olduğunu… Aslında çok yoğun
olduğumuz için pek böyle ayrıntıları düşünecek vaktimiz olmuyor… Ama madem hatırladım yani
yıldızın sayesinde bir yemeğe çıkalım en azından… Yıldıza söyleyip iyi bir restauranttan yer ayırtmasını
istedim bizim için… Ve Türküyü arayıp akşam yemeğe çıkacağımızı söyledim hemen kabul etti galiba
yine bir iş yemeğine gideceğimizi düşündü… Haksız değil ama uzun zamandır sadece iş yemekleri için
çıkıyoruz yemeğe… Yıldıza söyledim ve internetten beğendiğim kolyeyi sipariş etti... Ve günün kalanı
yine toplantılarıma aitti…
Türkü
Eve geldiğimde hemen hazırlanmaya başladım. Akşam yemeğe çıkacakmışız… Galiba yine her zaman
ki gibi iş yemeklerinden biri… Hemen hazırlanmaya başladım… Tek omuzu kapalı, siyah kısa bir elbise
giyiyorum…Saçlarımı at kuruğu yapıp ve siyah bir gece makyajı yaptıktan sonra hazırım… Bu sırada
Ömerde geliyor eve ve oda hazırlanınca çıkıyoruz evden…
T : Bu sefer kimlerle ?
Ö : Ne kimlerle ?
T : İş yemeği
Ö : Gidince görürsün dedi bana…
Kısa bir yolculuğun ardından geliyoruz restauranta… İçeriye geçip ayrılan masaya oturuyoruz…
T : Daha kimse gelmemiş erken mi geldik ?
Ö : Gelmesi gereken insanlar burada zaten
T : Ama kimse yok
Ö : Biz varız ya…
T : Biz…
Ö : 2. Evlilik yıl dönümünüz kutlu olsun hayatım…
T : Bizim evlenme yıl dönümüzmüydü bugün
Ö : Evet
T : Ben unutmuşum
Ö : Bende unutmuştum
T : Nasıl hatırladın o zaman ?
Ö : Yıldız sayesinde…
T : Yıldız demek
Ö : Bu senin der kolye paketini uzatarak
T : Sen mi aldın yoksa yine yıldız mı der gülümsemeye çalışarak…
Ö : Ben beğendim o sipariş etti..
T : İyi bari deyip paketi açar ve gülümseyerek teşekkür eder…
Ö : Rica ederim dedi ve yemeklerimizi sipariş ettik…
Yemek boyunca yine her zaman ki halimiz gibi iş konularıyla geçti… Geçmemesine şaşırmak lazım
zaten geçmesine değil… Restauranttan çıkıp yola çıktık…
T : Niye normal insanlar gibi değiliz bizde…
Ö : Nasıl yani ?
T : Bugün bile iş konuştuk farkında mısın ?
Ö : Biz hep böyleydik hep iş konuştuk…
T : Bunu diyorum işte hep iş konuştuk
Ö : Ne demeye çalışıyorsun ?
T : Hiç bişey, hiç bişey söylemek istemiyorum sana deyip yola baktım ve tam bu sırada bize doğru hızla gelen kamyonu gördüm ve ömer dememle kamyona çarptık ve yan tarafta ki uçurumdan aşağıya doğru yuvarlanmaya başladık… Son hatırladığım şey başımda katlanılamayacak bir ağrı…
ayyyyyyyyyyy!ben senin senaryolarını neden bu kadar çok seviyorum acaba!Ah,dur buldum!Muhteşemsin çünkü!Ah,yine süper bir bölüm!Yb'yi bekliyorum canım..!
Bu Ne Biçim Son Böyle… 6. Bölüm... Sayfa 34...Bu Kadar Kolay Mı Vazgeçtin Bırakıp Gitmek…
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: Bu Ne Biçim Son Böyle… 6. Bölüm... Sayfa 34...Bu Kadar Kolay Mı Vazgeçtin Bırakıp Gitmek… 
