saol cnm

saol

süper olmuş canım

teşekkür ederim

saol

süper olmuş

saol cnm

saol

yb ne zaman gelir cnm?meraklandımda:)

valla bilemem yorumlar artarsa yarın %99.9 gelir

peki bugün gelme ihtimali yok mu?
sonuçta yarın 99.9 gelir diyorsun
bugün gelmesi için 1 ihtimal var
yani ihtimal var
ihtimal oluncada bölüm gelir bence
iyice sapıttım yhaa yazdıklarıma bak:)

prenses güzelim demiş ki:

peki bugün gelme ihtimali yok mu?
sonuçta yarın 99.9 gelir diyorsun
bugün gelmesi için 1 ihtimal var
yani ihtimal var
ihtimal oluncada bölüm gelir bence
iyice sapıttım yhaa yazdıklarıma bak:)

alemsin yaaa

yazdıysan bölüm koyarsan bende koparım valla burda
hadi koy koy hiç mi hatrım yok yhaaa

süper olmuş devam ybü bklyorum/z

harika olmuş cnm sevilinde ekreme karşı bi şeyler hissetmesi çok hoşuma gitti yeni bölümü bekliyorum

saolun arkadaşlar yeni bölüm bugün

bekliyoruzzzzzzzzzzzz
yazdıysan koysana şimdi Nolurrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

şimdi olmazzzz cnm ama 12 gibi gelcek o kadar diyim size

mavi 7.bölüm
Sessizlikten nefret ediyorum ve şuan içerde kimse konuşmuyor. Gözler isyanlarda. Buraya ne için çağırıldığımızı bilmiyorum ama az çok tahminlerim var. Son ders ve zilin çalmasına az kaldı. Biz yani Ekrem ve ben müdür Obama’nın odasındayız. Bu arada adamın gerçek ismi masanın üzerinde yazıyor ama bakasım yok. Çünkü şuan Ekreme bakmaktayım. Yan profilden de çok tatlı görünüyor.

“Çocuklar buraya neden geldiğinizi biliyorsunuz değil mi?” Ekrem baktığımda rahat koltukta yayılmış olduğunu gördüm. Ben ise tekli koltukta oturuyordum ve burası da oldukça rahattı.
“Hayır.” Dedi ekrem tok bir sesle.
“Evet.” Aynı anda söylemiştik. O bilmiyormuş gibi yapıyordu ve ben salaklık yaptım.
“Bayan çokçetin biliyorsunuz demek. Buraya ne için geldiniz?” Durumu toparlayabilirdim. Ekrem bana bakıyordu ne diyeceğimi sanıyordu?
“Sanırım geçen gün deneyemediğimiz rahat koltuklarınızı bugün denetiyorsunuz. Gerçekten rahatlarmış.” Söylediklerimden sonra Ekremin yüzünde gülümseme oluşmuştu. Tabi refleks olarak bende gülümsedim.
“Ah hayır çocuğum. Buraya bir şikâyet üzerine çağırıldınız. buse arkadaşınız hakkında söylentiler çıkarmışsınız ve kız sinir krizi geçirdi. Sanırım tüm okul bunu konuşuyor.” Arkadaş mı?buse benim arkadaşım değil o bir sürtük.
“Arkadaş mı? Lütfen efendim arkadaş demeyin onunla arkadaş değiliz.” Sesim sert çıkmıştı. Ekrem ise kaş göz işareti yapıyordu. Tabi bu arada ben onu anlamak yerine şuan ne kadar tatlı olduğunu düşünüyordum. Tabi bu saçmalığa son verip durumu kavradım. Ben ve salaklıklarım. “Evet, arkadaş değiliz arkadaştan da öte kardeş gibiyiz.” Diyerek durumu toparladım. Durumu bozup sonradan toparlamayı alışkanlık haline getirmiştim sanırım.
“Ama söylentileri sizin çıkardığınızı söyleyen kişiler var. esma ve doruk .” Bunlar okulun ezikleri değil miydi? Ekreme baktığımda kısık bir sesle sövüyor olduğunu gördüm. Sanırım eziklere güven olmayacağını anlamıştı.
“Efendim onlara mı inanıyorsunuz birinin gözleri bozuk yakını göremiyor diğerinin kulaklarının biri duymuyor.” Evet, Ekrem onları seçmesindeki en büyük etken yakalanmamız durumunda onların bu engelliliklerini öne sürmek olacaktı. Adam zeki kardeşim hem de yakışıklı. Saçları da… Tatlı. Ve benim sahte sevgilim.
“Evet, öyle ama… Sanırım haklısınız çocuklar. Ama bu olay çözülene kadar gözüm üzerinizde.” Ekrem ile aynı anda ayağa kalktık. Tam kapıdan çıkacakken müdürün ince sesini duydum.
“Bayan çokçetin diğer okuldan atılma sebebinizi öğrendim. Lütfen burada öyle şeyler yapmayın.” Adama bak ya şimdi çıkıp masasında dans edeceğim. İnadına çılgınlık.
“Bakarız.” Diyerek büyükçe bir sırıttım ve odadan kaçtım. Müdürde öğrendiğine göre artık uslu kız taklidin sökmez. Bu yüzden okuldan atılana kadar çılgınlık yapmak kaçınılmaz olacak. İkimizde odadan çıktığımızda Ekremin sorgulamaları başlamıştı.
“sevil diğer okuldan atıldığını bilmiyordum.” Bilmemek ayıp değil mavi göz öğrenmemek ayıp. Aferin çabucak öğrendin. Zeki çocuk.
“Öğrenmiş oldun.” Diyerek çıkışa doğru yürüyordum. Son ders ve zilin çalmasına az kaldı. Sanırım şoförümü beklemeyeceğim.
“Neden atıldın?” Sormasa ölürdü zaten. Ona döndüm ve sert bir bakış attım.
“Sana ne mavi göz . Ben sana neden her kızla yiyişiyorsun diye soruyor muyum?” Iıı… Sormuş oldum sanırım. Kesin 2 saniye sonra sırıtacak. Hem de büyüğünden. 1,2 ve sırıttı.
“Bunu merak ettiğini bilmiyordum Swan. Birileri beni arzuladığında ya da istediklerinde geri çevirmek bana yakışmaz.
“Anladım.” Diyerek yoluma devam ettim o da arkamdan geldi.
“Hey sıra sende! Anlat hadi inatçı kız .” Hayır anlatmıyorum. Ben seni etkileyemeyen lanet bir kızım bana yaklaşma.
“Anlatmak istemiyorum ekrem uzatma.” Sesim yüksek çıkmıştı ve pişman olmuştum. Birden neden sinirlenmiştim ki?
“Pekâlâ, o zaman Ekrem yöntemlerini göstermem gerek sana.” Ekrem yöntemleri mi? Bana tecavüz falan mı edecek? Bana doğru sırıtarak geliyordu. Düşüncelerimi doğrular gibi. Ben ise mal gibi yanıma ulaşmasını bekliyordum. Ben zaten bunu istemiyor muydum? Yakınıma gelmesini.
“Ne yapıyorsun ekrem ?” Şimdi tam önümdeydi ve oldukça yakınımda. Mavi gözlerini gözlerime dikmiş sırıtıyordu. Elleri saçlarıma gitti ve bana doğru yaklaşmaya başladı. Ekrem yöntemi kıza yaklaş ve kalp krizi geçirmesini sağla olabilir miydi?
“Anlat sevil ” Hızlı nefes alıyordum çok hızlı. Gözlerimi ondan çektim ve başka tarafa odaklandım. Mesela duvardaki çatlak.
“Hayır anlatmıyorum.” Sesim kısık çıkmıştı. Hem gelip beni öpmesini istiyordum hem de yakınıma gelince kalp krizine ön hazırlık geçiriyordum. Tanrım birde ön sevişme yaşasak… Sanırım şimdi ölü bedenimi yıkıyor olurlardı. Duvardaki çatlağın metresini, çevresini falan hesaplamaya başlamıştım. ekremde çok yardımcı oluyordu yani.
“Bana bak sevil ve şu lanet olası okuldan neden atıldığını anlat.” Aman ne önemli bir konuymuş atılmam. Beni neden bu kadar önemsiyor ki? Ona baktım tam gözlerine. Şuan bu durumdan çok eğlendiğini anlamıştım. Benim ondan ne kadar etkilendiğimi anlamıştı. Çünkü gözlerimi kaçırıp kırmızılaşıyordum. Neden benimle böyle eğleniyordu ki? Neden beni öpmüyordu? Neden ben onu öpmüyordum? Bir dakika evet neden ben öpmüyorum.
“Sana anlatacağım ama önce istediğim bir şey var.” Diyerek gülümsedim. O benimle etkilemece oyunu oynuyorsa bende aynısını yapabilirdim. İşaret parmağımla göğsünde şekiller çiziyordum. Ona biraz daha yaklaştım.
“Ne istiyorsun?” Sesi heyecanlı çıkmıştı evet onu etkiliyordum. Gülümsemem biraz daha büyüdü. Göğsündeki ellerimi yavaşça aşağı indirip cebindeki arabanın anahtarlarını aldım.
“Senden bir şeyler istemek için yaklaşan her kız öpüşmek ya da bir çeşit üstten sevişme yaşamak için yaklaşmaz ekrem . Arabanın anahtarlarını almak isteye kızlarda vardır ve ben onlardanım.” Diyerek kocaman sırıttım. Keyfim yerine gelmişti. Onu etkileyebiliyordum. Elimdeki anahtarları yukarı kaldırıp salladım.
“Keşke diğer kızlar gibi olsaydın.” Anahtarları sallarken çıkan sesten dolayı kısık sesle söylediği sözleri duymamıştım. Ne dedi?
“Efendim anlamadım.” Duymamış olmama sevinmiş gibiydi. Ama ben meraktan çatlardım.
“Diyorum ki arabamı bir yere çarparsan kendini ölmüş bil.” Bu mudur yani?
“Tamam diyerek arabasına doğru koştum. Kaç aydır araba kullanmıyordum. Arabanın kapısını açıp direksiyonun başına geçtim. ekremde yan tarafa oturdu.
“Pekâlâ, arabanın içindeyiz hadi söyle.” Söylemeliydim. Aslında o kadar da kötü bir şey yapmamıştım.
“Müdürün masasında dans ettim ve odasını dağıttım. Beni sinirlendirmişti.” Dedim hızlıca. Ona baktığımda gülmeye başladı.
“Müdürün masasında dans mı ettin? Tanrım bunu ben bile yapmam.” Benim kendisinden daha çılgın olduğumu anlamamıştı sanırım.
“Ama ben yaparım.” Diyerek arabayı çalıştırdım. Annemim araba kullanma yasağı getirmesini nedeni dikkatimin yolda değil müzikte olmasıydı. Çünkü müziği son ses açıp sesli bir şekilde söyleyerek çılgınca sürüyordum ve şuanda onu yapacaktım. Arabadaki müzik seti açtım ve çalan müziği sesli bir şekilde söylemeye başladım. Tabi bir yandan da araba sürüyordum ve kaza yapmam kaçınılmazdı. Ekreme döndüğümde gülümseyerek beni izlediğini gördüm.
“sevil sen çılgınsın. Ve bu özelliğini sevdiğimi söyleyebilirim.” Seviyor. Ah tanrım özelliğimi seviyor. Bir dakika ben neden bu kadar seviniyorum ki? Onu tatlı ve seksi bulmam kızsal hormonlarımın etkisiydi ama onun bende bir şeyler sevmesi kızsal hormonlarım mıydı? Hiç sanmıyorum. Peki, o zaman neydi? Saçma aşırı saçma. Ben ondan hoşlanmıyorum tamam mı? Dikkatim dağılmıştı.
“sevil … sevil öndeki arabaya çarpacağız.” Ekremin sesini duyduğumda düşüncelerimi bir kenara attım ve yola odaklandım.
“Tamam, sakin ol ekrem ” Diyerek ona döndüm. Neden bana uzaylıymışım gibi bakıyordu.
“Sen bana Ekrem diye mi sesleniyorsun?” Ben ona adıyla mı sesleniyorum.
“Ve sende bana sevil diye sesleniyorsun.” Bunu yeni fark etmiştim. Birden gülmeye başladık. Çünkü ikimizde durumun saçmalığının farkındaydık. Gülüşmelerimizin arasında telefonumun sesini duydum. Tabi benden önce ekrem buldu ve açtı.
“sevil çokçetinin telefonu. Ben biyoloji hocası” Diyerek açmıştı hem de. “Tamam, bir saniye” diyerek kulağıma dayamıştı telefonu. Lanet olsun annem.
“sevil sen nerdesin ve neden telefonunu öğretmenin açıyor?” Umarım duymuyordur konuşmalarımızı Edward.
“Iıı… Anne ben okuldayım hala. Biyoloji hocamızla işimiz uzadı da. Geliyorum az sonra.” Ben eğlencenin arasında saati unutmuştum. Annem tamam diyerek telefonu kapattı.
“ekrem ne yapıyorsun sen açmasaydın açmayacaktım ve sessizde olduğunu söyleyecektim.” ekrem gülüyordu yine.
Eğlencesine işte
“Tamam, eğlence bitti benim eve gitmem gerek.” Dedim üzgün bir tavırla. Üzgün olmam lakabımla alakalı değildi ayrılacak olmamızdı. Ne güzel eğleniyorduk birlikte.
“O zaman direksiyona ben geçiyorum ve seni evine bırakıyorum.” Diyerek hızlı bir şekilde arabadan indi ve kapımı açtı. Gülümseyerek indim ve diğer tarafa geçtim. Şimdi arabayı o kullanıyordu. Evimi tarif ederken çatlamıştım. Anlamamış numarası yapıp beni deli ediyordu. Sonunda eve vardığımızda ona döndüm. Acaba teşekkür amaçlı yanağından öpse miydim? Ama yanlış anlayabilirdi. Mesela ondan hoşlandığımı düşünebilirdi ve bunu düşünmesi benim açımdan küçük düşürücü olurdu.
“Iıı... Yarın görüşürüz.” Diyerek gülümsedim. Bana doğru yaklaşmaya başladı. Benim cesaret edemediğimi o mu yapacaktı? Bana yaklaştı ve gözlerimin içine baktı sonrada açılan kapının sesini duydum. Pislik.
“Sana arabada her yaklaşan veda öpücüğü için yaklaşmaz. İçeriden kapını açmak isteyen erkeklerde vardır ve ben onlardanım.” Diyerek sırıtmıştı. Benim sözlerimi çalmıştı. Pis . Tatlı değil pis. Resmen kendi kazdığım çukura düşmüştüm. Sinirli bir şekilde arabadan indim ve kapısını sertçe kapattım. Bunu neden yapıyordu? Çok mu zevk vericiydi. Salak. Evin kapısını açmak için uğraşırken arkama bakma isteği duydum. Arkama baktığımla gitmişti. Onunlayken tüm duygularım dışarı çıkıyordu nefretim ise küçülüp saklanıyordu içime. Ama gerçekten nefret miydi ona hissettiğim yoksa sadece sinir mi? Ya da ondan her dakika etkilenemem kızsal hormonlarım mıydı yoksa hoşlanma mıydı? Ama bir şey var ki onu gerçekten istiyordum.