saol cnm

herzamanki gibi harikaaaaa !!! devam...

saolun çoookkk teşekkür ederim

(yeni okuyucu)
bütün bölümler birbirinden güzel olmuş
ellerine sağlık
yb bekliyorum(:

saol cnm

çok güzel olmuş cnm ekrem sevile aşık oluyo yada çoktan oldu bakalım yeni bölümü bekliyorum cnm

hepinize yorumlarınız için çok teşekkür ederim

yb ne zaman

yeni bölüm bugün gelicektir bilginize

bilgi verdiğin için saol

bişey değil

mavi 9.bölüm

Imm… Şuan utançtan ölebilirim. Az önce yaşayacağımız ama zeki annem yüzünden yaşayamadığımız anı hatırladıkça kızarıyorum. Tabi o bana büyükçe bir sırıtmayla bakarken tam ölmelik bir pozisyondayım. Neden beni daha fazla utandırmaya çalışıyor ki?
“Neden bu kadar fazla sırıtıyorsun?” Sesim belki sertti ama yüksek değildi. Şuan ona bağırabilecek gücü bulamıyordum kendimde. Hala domates gibi olduğuma eminim.
“Sende neden bu kadar fazla kızarıyorsun?” Gözlerimi ondan kaçırdım. Neden mi kızarıyorum az önceki pozisyonumuz tam öpüşmelikti. Tanrım bu çocuk beni öldürecek.
“İçerisi sıcak ve… Sıcak işte.” Aslında sadece ben sıcaktım. Arabanın içindeydik ve pencereler açıktı. Ona baktığımda hala sırıtıyordu.“Durdur şu arabayı iniyorum. Lanet bir pislik gibi sırıtmaya devam ediyorsun.” Bu sefer sesim oldukça yüksekti. Sinirliydim ve onu öldürebilecek gücü kendimde hissediyordum. O ise hala gülüyordu.
“Ah hadi ama sevil neden sırıttığımı biliyorsun. Az önce—“ Sözünü hemen kesmezsem kesinlikle arabadan atlayıp kendimi öldürebilirdim.
“Az önce halsiz görünüyordun ve doktorların yaptığı gibi gözlerine yakından bakmak istemiştim.” Bu lafın üzerine kahkaha attı. Çok tatlıydı ama yine de sinir bozucuydu.
“Doktorlar böyle mi yapıyordu? Demek ki tedavi yöntemleri değişmiş.” Demek ki onu öpseymişim şuan çoktan arabadan atlamış olacaktım.“Bu sevil yöntemleri salak. Ve sende işe yaramışa benziyor. alsiz halinden eser yok. Şeytan gibisin.” Durumu toparlamaya çalışıyordum ama pek toparlanabilecek yeri yoktu.
“Durdur şu arabayı. İniyorum.” Diyerek bağırmaya başladım. Sonunda arabayı durdurduğunda hızla kapıyı açıp dışarı çıktım. Hızlı bir şekilde yürümeye başladım. O ise arabasıyla yanımda ilerliyordu.hadi ama sevil sadece şaka yapıyordum.
” Şuan ağlasam yeridir yani. O kadar sinirliydim ki. Sabah ki neşemden eser kalmamıştı. Keşke uyuyor numarasına devam etseydim.
“Benimle dalga geçiyorsun. Bu şaka değil beyinsiz.” Sesim bozulmaya başlamıştı bile. Tamam, kesin az sonra ağlayacağım.
“Ama sen bana öyle yaklaşınca şey sandım…” Bu durumu hemen toparlamazsam kesinlikle tüm okul hayatım boyunca kırmızı bir yüzle gezebilirim.
“Seni öpeceğimi mi sandım,ekrem .Benim bir sevgilim var hatırladın mı? Sevgilim var. Ve ben ona aşığım. Sevgilim var tanrı aşkına sevgilim. Anladın mı sev—“ Kendimi kurtarmaya çalışırken hayattan kopmuş sadece bu lafa odaklanmıştım. Sevgilim var. Ama yoktu.“Anladım senin bir sevgilin var.” Diyerek o da sesini yükseltmişti. Arabasını durdurdu ve hızla içinden çıkarak yanıma geldi.
“Lanet olsun ki senin bir sevgilin var. Özür dilerim.” Gözlerime bakarak konuşurken nasıl nefes alabilirdim. Hem de ağlamak üzereyken.
“Pekâlâ. Okula gitmek istemiyorum beni başka bir yere götür.” Bana gülümsedi ama alaylı değil. Hani şu benim aşırı tatlı bulduğum gülümsemesi ile.
“Imm… Pekâlâ arabaya atla.” Hemen arabaya koştum. O da direksiyonda ki yerini aldığında arabayı çalıştırdı ve oldukça hızlı bir şekilde yolumuza devam ettik.
“Nereye gidiyoruz?” Bar olabilir mesela. Kafayı bulmayalı haftalar oldu.
“Bilmiyorum. İstediğin bir yer var mı?” Birden nasılda değişmişti öyle. Az önceki sinirim ve yine ateşlenen nefretim şimdi yok olmuştu ve yine kendimi onu izlerken buldum. Belki de o işleri yokuşa sürmeseydi şuan öpüşmüş olabilirdik. Böylece ona sevgilim olmadığını söylerdim ve tekrar öpüşürdük. Imm… Saçmalık.
“Hayır yok. Aslında var ama yok. Her neyse.” Sözlerim üzerine gülümsedi ve yola bakmaya devam etti.
“Golf oynamayı seviyor musun?”. Hep saçma gelmiştir bana. Bir sopayla küçük bir top vur g*t deliğinden de küçük bir deliğe girdirmeye çalış. Belki de büyüktür ama yine saçma.
“Oynamayı bilseydim belki severdim.” Bana inanmıyorum bakışı attı. Ne yani 17 yaşında ki herkes bilmek zorunda diye bir kural mı vardı?
“Pekala, gideceğimiz yer belli.” Diyerek yolunu değiştirdi. Sakın bana o saçma yere gidiyoruz demesin.
“Hey o saçma sapan alana gitmiyoruz değil mi?” İçimden bir ses geç kaldın sevil ekremin kararını değiştiremezsin dese de ona kulak asmadım.
“Günün sonunda teşekkür amaçlı bana sarıldığında bu anı sana hatırlatırım.” Diyerek sırıtmıştı. Sırıtık. Sadece susmuştum. Yaklaşık 20 dk. Sonra yeşil alana geldiğimizde arabayı durdurdu.
“İğrenç.” Arabadan inerken kısık sesle söylemiştim ama duymuştu.
“Çok eğleneceğiz. Hem özür amaçlı!” O da arabadan inmişti. Eh iğrenç zamanlar geçireceğimize emindim. Bu oyun berbattı. Tabi yanımda ekrem varsa belki de salak ayağına yatabilirdim. Aslında annemlerle gelirdik eskiden birazcık biliyordum ama öğretmenim ekrem olacaksa. Bilmiyormuş gibi yapabilirdim.

**
Elimdeki golf sopasını küçük topa vurmak için kaldırdım ve saçma bir şekilde vurdum. Bu sadece deliğe girmesin diye yapılmış bir oyundu. Göz ucuyla ekreme baktığımda çarpık gülüşünü çıkardığını gördüm. Üzülmüş numarası yaptım.
“Olmuyor ekrem ” Beni izliyordu. Tabi gülerek. Yine aynı pozisyonu aldım ve topa vuracakken ekrem beni engelledi. İşte istediğim oluyordu. Kollarını belimin etrafından sardı ve ellerini sopanın üzerinde duran ellerimin üzerine koydu.
“Duruşunu ayarla.” Dedi fısıldayarak. Nefesi boynumu gıdıklamıştı. Evet, bunu sevdiğimi itiraf edebilirim. “Ayağını deliğe paralel olacak şekilde ayarla.” Sanki hoşlandığıma anlamış gibi nefesini enseme yaklaştırarak konuşuyordu. Gülümsemem büyümüştü. Ellerimin üzerindeki eli hareket etti ve sopayı yavaşça kaldırarak golf topuna vurdu. Daha doğrusu vurduk. Şuan bedenlerimiz arasında boşluk denen şey yoktu. Topun gidişini izledim ve sonrasında deliğe girişini. Birden öyle sevinmiştim ki ekreme sarıldım. Kokusu çok farklıydı. Diğer pis kokuşmuş erkekler gibi değildi. Ben ona sarıldığımda o da kollarını belime doladı. Sanırım ondan ayrılmam gerekiyordu ama hiç istemiyordum. Şöyle durup kokusunu içime çeksem! Bu düşünce aklıma yine aynı soruyu getirdi ve bu soruyla hızla ondan ayrıldım. Şu beynimde dolanan soruların cevabını duymak istemiyordum. Yine âşık olmaktan ya da olduğumu duymaktan korkuyordum.
“Iıı… Birden sevinince öyle oldu.” Yüzüm asılmıştı. O düşünceler neden gelip duruyordu aklıma.
“Sanırım seni hep sevindirmem gerek.” Bu cümle birçok anlam taşıyordu ve ben o istediğim anlamı anlamak istiyordum. Bana hep sarılmak mı istiyordu? Bana hep sarılmak istiyor.
“Bana sarılmak istediğini mi söyledin az önce yoksa ben mi yanlış anladım.” Diyerek onun bana yaptığını yapıyordum. Oldukça zevkliydi. O yüzündeki ifade beni bitiriyordu. Bu kadar tatlı olmamalısın.En azından sağlığım için.
“Hayır, öyle bir şey demedim. Sadece seni sevindirmem gerektiğini söyledim öyle çok tatlı oluyorsun. Yani tatlı demek istediğim-“ Hey beni tatlı bulduğunu söyledi. Beni tatlı buluyor.
“Yani beni tatlı bulduğunu itiraf ediyorsun.” Onun üzerine gidiyordum. O ise geri geri gidiyordu.
“Hayır, sadece tatlı bulmuyorum. Eh neden üzerime geliyorsun sevil .Durmuştu ve kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu. Ben ise onun gibi büyükçe sırıttım.
“Senin bana çektirdiklerini sana çektiriyorum.” Gülerek önünden geçtim ve arabaya doğru ilerlemeye başladım.
“Ben sana ne çektiriyormuşum?” Diyerek arkamdan gelmeye başladı. Ona gülerek döndüm.
“Hadi ama ekrem Yanıma yaklaşıp ekrem yöntemlerini üzerimde kullanıyorsun o yetmezmiş gibi mavi gözlerini gözlerime dikip benden yanıt bekliyorsun birde gülüşün var tabi. Bunların tümünün bende yarattığı etkiyi biliyor musun?” İlk önce şaşırdığını belli edercesine bir bakış attıktan sonra gülümsemesi yine ortaya çıktı ve her sözümde biraz daha büyüdü. Tabi yaptığım salaklığın farkına çok sonradan vardım. Ben bunları neden ona anlattım ki. Bu, saatlerdir kendimi kurtarma çabalarımı yok etmişti. Şimdi onun gözünde küçük düşmüştüm. Tüm o diğer kızlar sınıfına girmiştim.
“Demek bunları hissediyorsun ha?” Bana doğru yavaş adımlarla geliyordu. Yine dibime kadar gelmiş ona bakmam için çenemi yukarı kaldırmıştı. Mavi gözlerle buluştuğumda kalp ritmimin hızlandığını hissettim. Çeneme dokunduğu yerler öyle karıncalaşmıştı ki… Bu duyguyu tekrar yaşamak istemesem de artık beni bulmuştu. Kaçış yollarım kapanmış beni sıkıştırmıştı.
“E-evet.” Kesik çıkan sözlerim ile bir kat daha kızardım. Tanrım neden böyle olmak zorundaydım. Bana daha fala yaklaştı ve ondan kısa olduğum için eğilmek zorunda kaldı. Ne yapıyordu? Dudaklarımı dudağıma değirdiğinde günlerdir istediğim öpüşmenin gerçekleşeceğini anladım. Hatta gerçekleşiyordu. Tanrım onu öpmek rüya gibiydi. Dudaklarımız deydiğinde artık kabul etmem gerektiğini anladım.ben behlüle aşık oldum hemde deliler gibi

Çok güzel olmuş.
Ellerine sağlık. (:

yeni bölüm yarın ama yorumlar çok olursa yorumlarınız için çok teşekkür ederim

teşekkürler yorumlarınız için

Çok güzel olmuş harika

saol cnm