mavi 10.bölüm
Beynim bugün sevile odaklanmış gibiydi.Fikirler üretemiyordum sadece sevil vardı aklımda.. O ve mükemmel dudakları. Onunla öpüşmek… Diğerlerinden farklıydı. Diğer birlikte olduğum kızlardan daha mı güzeldi sevil? evet . Kendimi anlayamıyordum. Ben bu olayı çözemeye çalışırken aslında kendimi çözmem gerektiğini anladım. Öpüştüğüm kızları ertesi gün unutan ben sevili ile öpüşmemizden sonra kocaman 2 gün geçmesine rağmen hala o anı düşünüyordum. Sadece o ana odaklanmıştım.
sevile bakmayı keser misin ? cenker ve cihan ile okulun kafeteryasında oturuyorduk.sevile baktığımı fark etmemiştim. Tanrı aşkına ne oluyordu bana?
“Sadece dalmışım.” cenker baktığımda bakışları değişikti. Sanki bir şey yapmışım gibi.
“Cuma günü okula gelmedin ve şansa bak sevilde gelmedi. Cumartesi – Pazar bizi aramadın. Aranızda bir şey oldu da biz mi bilmiyoruz?” Birden sorgulamalar başlamıştı. Okul tatile girdiğinde kendimde değildim aslında. Sadece düşünmüştüm. Ve sonuç yine düşünüyorum.
“Aslında önemli bir şey olmadı. Onu öptüm ve… Sevgilisi var.” cihan sevgili olayına pek takılmazdı ama cenker böyle şeylere saygı duyardı. Sevgilisi olan bir kıza yaklaşmazdı mesela.
“Öptün mü? Evet, bir şey olmamış. Her kızı öpüp ertesi gün unuttuğun gibi sevilide unutacaksın dedi cihan.umursamaz davranıyordu.
“Hayır, öyle olmadı. Onu öpüp ertesi gün unutmadım. Tüm 2 gün boyunca aklımdaydı.” Sözlerim cihanı şaşırtmışa benziyordu.
cenker gibi konuşmaya başladın ekrem.Korkuyorum.” Sözlerine gülmüştüm. cenker ise kaşlarını çatmıştı.“Ben nasıl konuşuyormuşum?” cihan düşünüyormuş gibi yaptı.
“Hadi ama nasıl konuştuğunu bilmiyor musun? Aşk çocuğu gibi! Âşık gibi.” cihanın sözleri gerilmeme neden olmuştu. Âşık gibi mi konuşmuştum? Tanrım.
“2 gün boyunca mal gibi sadece düşündün mü kanka? Kızı aramak gibi bir harekette bulunmadın mı?” cenker ve aşk derslerine dönmüştü olay. Neden onu arayacaktım ki. Tamam, öpüştük ama onun bir sevgilisi vardı değil mi?
“Hayır aramadım.” Dedim ve gözlerim yine sevilin oraya kaydı. Bana bakıyordu ve… Üzgündü. Kırgın gibiydi. Bakışlarımı ondan kaçırdım. Bu başka bir kız olsa umursamazdım belki de. Şuan da öyle yapmıyor muydum zaten? Gözlerimi ondan kaçırıp olanları unutmuş gibi davranmıyor muydum? Kendimden hiç bu kadar nefret etmemiştim.
“Sevgilisi var.” Dedim tekrardan kısık bir sesle. Belki de tek sorun buydu? Hayır, hayır sevgilisinin olması değildi sorun. Peki ya sorun neydi? Neden bu kadar takmıştım bu duruma? Onu umursamamam neden sıkıntı veriyordu bana?
“Sevgilisini gördün mü eko? Belki de çocuğu ortadan kaldırabiliriz.” Çocuk mu? O yaşlılar kategorisine giriyor.
“Sevgilisi 30 yaşlarında bir adam. İğrenç.” Yüzümü buruşturmuştum. Onu nasıl beğenmişti. Bu kadar güzel bir kıza karşı kartlaşmış bir adam.
“Sen nerden gördün adamı?” Gerçekleri söylemeliydim.
“Onları izledim. Sevgilisi olduğuna da emin değilim.”cihan inanamıyormuş gibi bakıyordu. Bunu benden beklemiyordu anlaşılan.
“Teşhisi koydum. Aşktan yanıyor bu çocuk.” Dedi cenker gülerek Bu duymak isteyeceğim son şeydi. Hızla yerimden kalktım.
“Saçmalık. Tamamen saçmalık.” diyerek kafeteryadan çıkmıştım. İnsanlar saçmalamayı ne kadar çok seviyordu. Tuvalete girdim ve aynaya bakmaya başladım.
“Ben sevili sevmiyorum .ona aşık değilim .sevmiyorum. Diye tekrarlamaya başladım. Âşık olmak aptalca bir şeydi. Sadece aptallar âşık olurdu. Beynimde tekrarladığım sözler hiç de doğru gelmiyordu. Belki de bende tüm o aptallar gibiydim. Sadece daha yakışıklısı.
SEVİL
Tüm hafta boyunca telefonum elimden düşmemişti. Arar diye düşünmüştüm. Beni öpmüştü. Üstelik o öpmüştü değil mi? Ama aramadı. Şimdi ise yüzüme bile bakmıyordu. Bilmeliydim böyle olacağını. ekreme döndüm. Yerinden kalkmış kafeteryadan çıkıyordu.
sevil....ekremden ayrıldınız mı? ayçine anlatmak istedim her şeyi. Hem artık sevgili rolü de yapamazdık değil mi? O yapardı. Çok iyi bir oyuncuydu ama ben yapamazdım.
“Aslında sana anlatmak istediğim şeyler var.” Diyerek ona yaklaşmıştım. Peki, nerden başlayacaktım?
“Seni dinliyorum.” Dedi heyecanla. Nerden başlayacağımı düşünürken arkamdan bir kahkaha sesi geldi. Arkama baktığımda zeynep e buseyi gördüm.ayçine döndüm. Onları takmazsam sorun çıkmazdı değil mi?
ayçin ekremle benim aramda....” Konuşurken o iki sürtüğün tekrardan kahkaha sesini duydum. Sesli bir şekilde nefes verdim ve tekrar onlara baktım.
“Neden gülüp duruyorsunuz?” dedim ayağa kalkıp. Olanlar yüzünden sinirliydim ve bu beni daha da sinirlendirmişti. Benimle birlikte onlarda kalktı.
“Neden mi gülüyoruz? Bil bakalım biz ne öğrendik.” Ne öğrendiklerini tahmin edemiyordum ama benim için iyi bir şey olmadığı kesindi.
“Tavuğun mu yumurtadan yoksa yumurtanın mı tavuktan çıktığın mı öğrendiniz? Aklıma başka bir şey gelmiyor ne yazık ki.” Yüzlerinin şekli değişmemişti. İlginç.
“Hayır, boynuzlu hırsız! Oh artık bu lakabı söyleyemeyeceğimiz için üzülüyorum zeynep dedi buse.Neden söylemeyeceklerdi ki? Benden özür mü dileyeceklerdi?
“Bende tatlım. Imm… yeni bir lakap buluruz bizde. Mesela kendini zeki sanan aptal!” Özür dilemeyecekleri kesindi şimdi. Oysaki özürlerini kabul etmeyip onları mort etmeyi ne kadar da istemiştim.
“Siz yine ne saçmalıyorsunuz?” dedim sert bir şekilde.ayçin yanıma geldi.
ekremle gerçekten sevgili olmadığınızı duyduk. Senin hakkındaki söylentileri yalanlamak için bize bir oyun oynamışsınız ama bil bakalım söylentileri kim çıkarmış. Sahte sevgilinin ta kendisi! Oyunun içinde oynanmış seninle kendini zeki sanan aptal.” Bir an bayılacağımı düşünmüştüm. ayçine tutunmayı denesem de benden uzaklaştığını gördüm.ekrem böyle bir şeyi nasıl yapardı?
“Size inanmıyorum.”dedim boğuk sesimle. Bu sefer ağlamamı durdurabileceğimi sanmıyordum.
“O zaman ekreme soralım. Seni nasıl kandırdığını anlatsın sana. Ah zeki yakışıklım benim. Böyle güzel bir söylentiyi o çıkarırdı anca.” Diyerek gülmüştü zeynep.Gözlerimin dolmaya başlamıştı bile. Hızlı bir şekilde kafeteryadan çıktım. Onu bulup yalan olduğunu duymalıydım. Gözyaşlarımın arasında aramaya başladım. Sınıfları gezdim tuvalete bile bakmıştım. Son yer bahçenin görünmeyen kısımlarıydı. Belki de benden saklanıyordu ha? Bahçeyi ararken yerde çömelmiş olduğunu gördüm. İşte onu bulmuştum. Karşısına geçip gözyaşlarımı silmeye çalıştım. Ama yenileri eskilerinin yerini alıyordu.
“Neden yaptın bunu?” Sesimle irkilmişti. Bana baktığında harap olmuşluğumu gördü. Hemen oturduğu yerden kalktı.
sevil ben…” Gözlerim buğulanmıştı. Gözyaşlarımı silmeye çalıştım.
“Nasıl yaparsın bana bunu. Neden o söylentileri çıkardın? Neden yaptın?” Göğsüne vurmaya başlamıştım. Susuyordu sadece susuyordu. Tanrı aşkına konuşsana! Kendimi durdurmaya çalıştım. Onun yapmadığını yapmaya çalıştım.
“Üzgünüm. Çok üzgünüm sevil Ben…” Anlayamıyordum. Neden yapmıştı. Hıçkırıklarımın arasında onu susturmuştum.
“Sen bencil bir pisliksin ekrem.Bana yalan söyledin. Birde öpüşmemiz var tabi. Yüzüme bile bakmadın. Beni aramadın bile.” Gözlerime bakmıyordu. Bir şekilde acı çektiğini düşünmüştüm ama bu tamamen saçmalıktı. Her şeyi yapan oydu ve her şeyi bozan da oydu. Onun lanet bir kalbi bile yoktu. Bana en çok acı veren de buydu ya zaten. Onu seviyordum ve o… Lanet olsun.
“Seni aramak istedim ama… Numaran yok bende sevil.Hem senin bir sevgilin var. Nasıl bir şeyler yapmamı beklersin? Ona âşıktın.” İstese bulamaz mıydı numara mı? Yine yalan söylüyordu.
“Benim bir sevgilim yok salak. Sadece yalandı tamam mı?” diye bağırdım ona. İşte öğrenmişti şimdi. Onun yaptıklarından sonra benim küçücük yalanım hiçbir şeydi.
“Ama… Görmüştüm. Ben. Sen.” Şaşırmıştı ve bu sesinden anlaşılıyordu. Şimdi ise sadece susuyordu. Bana uzunca baktı ve yanıma geldi.
sevil çok özür dilerim. Ben sadece seni istiyordum hepsi bu.” Anlını anlıma dayamıştı. Şu durumda bile onu öpme isteğim vardı. Ben nasıl bir tiplemeydim. Gözlerimi kapatmıştım. Kalbim delicesine atarken ve o bana bu derece yakınken ona nasıl bağırabilirdim ki? Kısa bir süre sonra dudaklarımda nefesini hissettim sonrada baskıyı. Beni öpüyordu. Tanrım beni öpüyordu. Ama bu sefer olmayacaktı. Onun istediği olmayacaktı. Ondan ayrıldım ve tokat atma isteğime karşı gelemedim. O ise tepkisizdi.
“Bir daha yanıma yaklaşma bencil pislik.” Diyerek arkamı dönmüştüm. Gözyaşlarım yanaklarımı ıslak tutmaya yemin etmişti sanki. Tırnaklarımı avuç içime batırıyordum. Her şeyimi kaybetmiştim ama ona olan sevgim hala yerinde duruyor gibiydi. Lanet kalp.
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: mavim 21.bölüm sayfa 73 
Kişisel İleti
sevil çok iyi yaptı bende olsam aynısını yapardım
