bekliyorum cnm

4 veya 5 gibi gelicek

mavi 11.bölüm

Sinir tüm bedenimi sarmıştı. Pişmanlık ve karmaşık duygular. Hepsi bir arada sinirime tuz biber oluyorlardı. Bu olayların suçlusunu bulmuştum.zeynep ve buse.Kızlar tuvaletinin önündeydim. Tüm gün oradaydılar. Makyaj yapıp aynaya bakmaktan başka bir şey bilmiyorlardı. Daha fazla beklemek istemiyordum. Kapıyı sinirle açtım ve içeri girdim .buse beni görünce şaşırmıştı ama zeynep yine sürtüklüğün peşindeydi.
“Vay be.ekrem terzioğlu benim için kızlar tuvaletine giriyor ha?” Şuan zeynepi öldürebilirdim. Dibime kadar gelmiş ellerini boynuma dolamıştı.
zeynep ellerini üzerimden çek.” Diyerek ondan ayrıldım. Gülümsemesi silinmişti.sevile anlattıklarınızı nerden öğrendiniz?” Sinir edici gülümsemesini çıkarmış iğrenç bir şekilde sırıtmaya başlamıştı.
“En yakın arkadaşların olsa bile herkese güvenmemelisin ekrem ” En yakın arkadaşlarım mı? cenker ile cihan mı? böyle bir şey yapmazlardı. “Hem çok dayanıksız çıktılar.” Diyerek devam etmişti. Kapıyı sert bir şekilde tekmelemiştim.
“Lanet olsun. Lanet olsun.” Hızlı bir şekilde ilerliyordum. Kafeteryaya girdim ve onları her zaman oturduğumuz masada gördüm.
“Siz… Nasıl yaptınız ya? Nasıl sattınız beni.” Masaya yumruk atıp duruyordum. İkisi de korkmuş görünüyorlardı.
“Sakin ol adamım. Ne satması? Ne oldu?” cenker beni durdurmaya çalışıyordu. Bakışlarından anladığım kadarıyla bu işin içinde o yoktu. Sinirli bakışlarımı cihana çevirdim.zeynepe âşık olduğunu biliyordum ama beni satacağını hiç düşünmemiştim.” Onu öldürene kadar dövmem gerekiyordu ama yapamazdım. Dostluğumuz küçüklüğümüze dayanıyordu ve… Olmazdı.
“Eğer anlatırsam benimle birlikte olacağını söyledi eko.Hem bir şekilde ortaya çıkacaktı zaten değil mi? Hem sen sevile âşık değildin hani? Sana âşıksın dediğimde kaçıp gittin. Şimdi niye bu kadar takılıyorsun bu duruma?” Sinirli bakışlarım etrafı taradı. Herkes bizi izliyordu. Sinirimi yatıştırmaya çalıştım ve sandalyeye oturdum. Diğerleri de bana uymuştu.
“Hayır, ona âşık değilim. Sadece onu fazla umursuyorum. Hem böyle öğrenmesi daha mı iyi oldu sence? Bu işi bozduğun gibi düzelteceksin. Yoksa… Kardeşliğimiz biter.” sevile gerçek anlamda âşık olup olmadığımı hala çözememiştim. Tek bildiğim onu fazla umursuyor olmamdı.
“Hadi ya. Bende beni öldüreceğini sanmıştım. Bir kızı gereğinden fazla umursuyorsan ki sen öyle yapıyorsun ona bazı duygular besliyorsun demektir ve biz de buna aşk diyoruz.” Hayır, buna sadece aptallık deniliyor.
“Hayır, ben bunları hissediyorsam sadece hoşlanmak demektir ama sen hissediyorsan âşık olmak demektir.” Eh doğru söylüyordum. Ben bir kızı umursuyorsam itiraf etmeliyim ki ona karşı bir şeyler hissediyorumdur. Yani sanırım. Ama buna aşk diyemezdim. Aşk bambaşka bir şeydi.
“Hoşlanmak ve aşk aynı anlamı taşıyor mal” cenker susmuş bizi dinliyordu.
“Hayır dostum. Hoşlanmak sadece hoşlanmak demektir. Aşk ise o kıza resmen tapmak demektir. Ben tapmam gerekene zaten tapıyorum.” Birden tüm sinirim yok olmuştu.
“Hayır kardeşim. Sen o kızı fazla umursuyorsun. Şuan onun yanına gidip her şeyi anlatıp seni affetmesini istiyorsun. Ve şimdi bunları inkâr ettiğini ama beyninde hep bunların döndüğünü biliyorum. Git ve kıza her şeyi anlat. Seni affedene kadar yanından ayrılma. Ve yüzünde ufacık bir yumuşama görürsem doğru yolda olduğun kesindir. Şimdi git.” cihanın gözünde aşk çocuğu gibi görünmek istemiyordum ama tam da düşündüğüm buydu.
“Hayır gitmiyorum. Ben ona âşık değilim tamam mı?” Yerimden kalkmıştım. Iıı… Gitmiyorum diyorum ama gideceğim yer belliydi.
“Eee nereye gidiyorsun o zaman?” Yalan bulmam gerekiyordu. Her dakika şeytanca fikir üreten beynim şimdi tatile çıkmış gibiydi. Hey üretsene bir şeyler.
“Şeye gidiyorum… Tuvalete.” Diyerek hızlı hızlı yürümeye başladım. Onu bulup hemen anlatmalıydım.
“Aman hızlı yürü kaçacak yoksa yani tuvaletin.” Diyerek arkamdan gülüşmeleri duyuyordum. Onunla ne zaman konuşmak istesem bir şekilde kaçabiliyordu. Bu sefer olmayacaktı.
“Hey sen.sevil çokçetini tanıyor musun? Hani şu kısa boylu aşırı seksi olan kız. Hadi ama bana öyle bakma tanıdığını biliyorum. Şimdi ona gidip müdürün onu çağırdığını ve kapıda kendisini beklemesini söyle.” Koridorda çevirdiğim gözlüklü bir çocuğa bunları söyleyip sevili bulması için görevlendirmiştim. Tabi ki de yapacaktı. Yoksa başına gelecekleri biliyordu. Eh bana da sadece saklanmak kalıyordu. Müdürün kapısını gözetlemeye başladım. 8 dakika 30 saniye sonra sevil koridorun başında görünmüştü. Kendini toparlamışa benziyordu. Dün ki konuşmamızdan sonra okula gelmeyeceğini düşünmüştüm ama gelmişti. sevil müdürün kapısının önünde beklemeye başladı. Müdür bu saatlerde yemeğe giderdi hep. Birçok şeytanlığı bu saatlerde yapardım. Hemen saklandığım yerden çıktım ve yanına gittim.
sevil beni dinlemelisin.” Beni gördüğünde gerildiğine yemin edebilirdim. Bakışları donuktu.
“Bana yaklaşmamanı söylemiştim.” Bana bakmıyordu. Gözlerini bir yere sabitlemiş duygusuz bir tonda konuşuyordu. Duygularını dışarı vurmamaya çalışıyordu.
“Bende sana bir şey söylememiştim ve şimdi söylemem lazım. sevil söylentileri ben çıkardım evet ama sana yardım eden de bendim. Yani benim amacım seni üzmek değildi. Sadece bana durduk yere nefret beslemiştin ve bir şekilde bu nefreti yok etmeliydim. Evet, ben bir bencil pisliğin tekiyim çünkü benim olmanı istedim. Bana ihtiyacın olmasını istedim. Özür dilerim.” Oh her şeyi söylemiştim. İçimi dökmüştüm ona. Gözlerini sabitlediği yerden çekti ve bana baktı.
“Bitti mi?” Yüzünde ufacık bir yumuşama yoktu. Yanlış yolda mıydım? Tanrım yardım etmelisin.
“Hayır bitmedi. Ben sanırım senden hoşlanıyorum.” Gözlerinin içine baktım.çipiline hasta olduğum gözlere. Sanırım görmüştüm. Evet, bir anlık bir yumuşama görmüştüm. Sonradan sert haline geri döndü.
“Hayır, sen benden hoşlanmıyorsun. Sadece reddedilmek sana fazla koydu. Pislik.” Peşini bırakmayacaktım. Bir şekilde beni affedecekti. Ben ondan hoşlandığımı bile itiraf etmiştim. Son sözlerinden sonra hızlı bir şekilde yanımdan ayrıldı. Doğru yoldayım kimse beni durduramaz.


SEVİL


Benden hoşlanıyor. Yanlış duymadım biliyorum beynim. Bana oyun oynama. Ama sorun şu ki onu affetmeyeceğim. Bana oyun oynadı beni sürtüklere rezil etti. Kızlar tuvaletine gelmiştim. Nedeni açık. Gözlerine baktım. Mavi gözlerine ve sonuç yine aynı! Avucuma aldığım suyu yüzüme attım. Sanırım ateşim vardı. Bu ekremle ile alakalı değil hastayım. Gerçi hasta olmam onunla alakalıydı. Gece yatamamıştım. Belki de tüm gün ağlamıştım. Sonradan fark ettim de aslında ağlamam ve kendime acı çektirmem hiçbir şeyi değiştirmiyordu. Rezil olanda bendim âşık olanda kalbime lanet okuyanda. Yüzümü kuruladıktan sonra aynaya son kez bakıp tuvaletten çıktım. Uzun koridorda ilerlerken karşıdan zeynepi geldiğini gördüm. Tam hizamda geliyordu. Tam yanımdan geçerken hayret bir şey yapmadı derken kolumda keskin acıyı hissettim.
“Lanet olsun.” Elime baktığımda çizilmiş ve kanıyor olduğunu gördüm. zeynep yapmıştı. Pis sürtük. Hemen arkasından yürüdüm.
“Ne yaptığını sanıyorsun.” Diyerek onu iteklemiştim. Anlamamış gibi bakıyordu. 5 saniye önce yaptığını unutmuş gibiydi.
“Ne oluyor arkadaşım.” Bir dakika o bana arkadaşım mı dedi? Bana öyle saf gibi bakıyordu ki içine melek kaçtığını düşünmüştüm.
“Bana oyun oynama küçük sürtük.” Üzerine gidiyordum. Elimi gösterdim ona. Üzülmüş gibi duruyordu. Elimi tuttu.
“Tanrım ne oldu eline?” Eh yetti artık. Saçlarından tuttuğum gibi döndürmeye başladım. Yeri düşmüştü. Üstüne çıkıp yüzüne vurdum. Bana karşılık vermiyordu. 2 dakikada ne değişmişti. Üstünden kalktım. Yerde öylece duruyordu ve ağlamasını saymıyorum bile. Sahte ağlaması desem daha doğru olur. Garip. Onu orada bırakıp yoluma devam ettim. Koridorun sonuna geldiğimde tekrar ona döndüm.buse elinde kamerayla sırıtıyordu. Tanrım oyuna getirilmiştim.

****

Son zamanlarda sıkça bulunduğum odadaydım. Müdürün odası. Karşımda küçük oyuncu sürtük zeynep ve müdürün elinde de kamera.
sevil ..... sevil Bu videoda izlediklerim beni çok üzdü. Arkadaşın sana yardım etmeye çalışıyordu ve sen ona hakaret edip kavga çıkardın. Bu görüntüler elime geçmeseydi arkadaşın senden şikâyetçi olmayacaktı. Sadece susuyordu.” Müdür hemen nasıl da kanmıştı onlara. zeynep bana bakıp sırıttı sonra müdüre dönüp ağlamaya devam etti. Tanrım.
“Ama efendim elimi bu hale dönüştüren o…” Müdür sinirlenmişti.sevil bana yalan söyleyip durma. Seni okuldan atmam gerekiyordu ama yenisin diye sadece ceza veriyorum.” Ben öyle bir rahatlamıştım ki. Yüzüme neşe gelmişti.zeynep ise hemen karşı çıkmıştı.
“Ama efendim okuldan atılması gerekiyor. Neden ona iyi davranıyorsunuz. Görüntüleri görmediniz mi?” zeynep amacı beni attırmaktı ama kendisine geri tepmişti. Hem dayak yemişti hem de rezil olmuştu. Salak.
“Merak etme zeynep arkadaşın iyi bir ceza alacak. Şimdi gidebilirsin.”zeynep sinirli bir şekilde odadan çıkarken cezamın nasıl bir şey olacağını düşünüyordum. Mesela geometri derslerine her gün girdirerek beni cezalandırabilirdi. O bana cezadan fazlası olurdu. Ölüme bırakılmış biri gibi olurdum.
“Şimdi sana gelince… 1 ay boyunca kütüphane temizliği, düzeni sana ait. Sadece sen. Okuldan sonra her gün 1 saat.” 1 ay boyunca kitapların arasında kafayı yerdim. Ne biçim cezaydı bu. Tam itiraz edeceğim sırada kapı çaldı.ekremin parfüm kokusu doldu tüm odayı. Kafamı çevirip baktığımda kapıda ekremin durduğunu gördüm.
“Efendim olanları duydum ve size bir önerim vardı.” Lanet olsun ne yapıyordu bu?
“Seni dinliyorum.” ekreme şaşkın şaşkın bakarken bana sırıttı ve konuşmaya başladı.sevile vereceğiniz ceza ile ona gözetmen olmak istiyorum efendim.” Ne? 1 ay boyunca kütüphanede onunla tek başıma. Bu sağlığı için hiç de iyi değil.
“Ne? Hayır.” Diyerek karşı çıkmıştım.
“Evet, aslında bende bunu düşünüyordum. Ama sen iyi bir seçenek misin bilmiyorum.” Bu sözle rahatlamıştım. Hiçbir öğretmen ekreme güvenmezdi.“Bundan emin olabilirsiniz efendim.” İçeride uzun bir sessizlikten sonra müdür konuşmaya başladı.
“Pekâlâ.ekrem senin gözetmenin! Şimdi çıkabilirsiniz. Okul çıkışı cezan başlıyor.” Tam itiraz edeceğim sırada ekrem beni tutarak dışarı çıkarmıştı. Odadan çıktığımızda ellerini üzerimden çektim ve ondan uzaklaştım.
“Ne yaptığını sanıyorsun?” Sesim yüksek çıkmıştı. Bana bakıp sırıtmaya başladı.
“Beni affetmen için her şeyi yapacağımı bilmeni istedim. 1 ayın sonunda barıştığımızda bu anı hatırlatırım sana.” Küstah.
“1 ay sonra yüzünde bir tokat iziyle etrafta dolanırken bende sana bu sözlerini hatırlatırım.” Diyerek arkamı dönerek gidiyordum ki sesini duydum.
“O zaman görürüz.” Pis kahkahasını da sonuna eklemişti. Beni çabucak sinirlendirmede ustalaşmıştı. Aslında benim affetmem için bu kadar uğraşması hoşuma gitmedi değil. Yüzümde kocaman sırıtmayla koridordan dönmüştüm.

süper olmuş cnm

çok güzel olmuş cnm
ellerine kollarına ilham perilerine klavyene beynine sağlık
sen bu gidişle ölmezsin ha
heryerine sağlık diledim

aylin esin çok teşekkür ederim
masal cnm çok saol okurken baya bir güldüm

super olmus ellerine saglik

saol cnm

teşekkürler

süper olmuş canım

yb ne zaman ??

(yeni okuyucu)
bütün bölümler harika
olmuş ellerine sağlık
yb bekliyorum

teşekkürler

Yeni okuyucu Butun bölümler harika olmuş canım ellerine sağlık yb nezaman ?

yb ne zaman

cnm yeni bölüm bugün gelicekir bilginize

ben uzun süredir giremiyodum siteye yeni girmeye başladım ve okudum bölümleri çoooook güsel olmuş=)devamını merakla bekliyorum=)

saol tuba

mavi 12.bölüm

Tanrım o bana böyle bakarken ben nasıl düzenlerim bu kitapları? Sessizce küfrettim. Burada o kadar kitap vardı ki. Ah bayılacağım. Hayır, ekrem ile aynı ortamda tekim diye ve o bana böyle seksi bakıyor, çarpık gülüşünü yüzüne yerleştiriyor diye değil.
“Bana bakmayı kes behlül.Sinirimi bozuyorsun.” Ona bakmadan kitapları düzenlemeye devam ettim.
“Hayır, sen beni affedene kadar böyle bakacağım.” O zaman bugün ölüm günümdür. Ölüm sebebim kalp krizi geçirten mavi göz.“Ve bende sen öyle bakmaya devam edene kadar seni affetmeyeceğim.” Hıh. Ben adamı böyle çarparım işte.
“Peki, bakmazsam affedeceksin yani.” Sen öyle san. Tanrım, o kadar fazla yakışıklılık vermişsin ki beynine verecek bir şey kalmamış.
“Öyle bir şey demedim.” Sonunda bir rafı bitirdiğimde alttakine geçtim. Ansiklopedilerin arasında romanın ne işi var. Bu dünyada herkes mal! Bende malım. Gittim kime âşık oldum. Beynimle kalbim kavgaya başladıklarında ekremin varlığını unutmuştum. Ta ki nefesini ensemde hissedene kadar!
“Beni affetmelisin.” Onu affetmeliyim. Hey beynim duyuyor musun? Kalbimde onaylarcasına hızlı atmaya başlamıştı. Beynimden gelen cevap ise… “Malsan affet.” Az önce mal olduğumu itiraf etmiştim sanki.
“Ellerini kalçamdan çeker misin,ekrem . Tabi bunu içimden söylemiştim.
“Oh. Pekâlâ.” Diyerek ellerini üzerimden çekmişti. Sonra devam etti. “Arabamın anahtarını versem?” Güzel bir teklif!
“Hayır.” Sert olmak zorundaydım. Bana yaptıklarından sonra affedemezdim. Ona döndüm. Keşke dönmeseydim. Mavi gözlerine bakarak hayır demek oldukça zor olacaktı ama yine de olacaktı değil mi? Bana biraz daha yaklaştı.
sevil...... Sadece affetsen olmaz mı?” Ellerime bakıyordum. Ona baksam yumuşayacağıma emindim. Gergince tırnağımla oynarken ona bakmam için çenemden kaldırdı. Gözleriyle beni eritiyordu resmen. Bir bakışıyla kalbimin ritmini bozan bu adamı affetmek istiyordum. Biraz daha ve biraz daha yaklaştı.
“Düşündüğüm şeyi yapmayacaksın değil mi?” Eh bunu söylerken çok düşündüğüm söylenemezdi. Çünkü beni öpmesini hiç bu kadar istememiştim.
“Sanırım yapacağım.” Dudağını dudağıma değirdiğinde geri çekilmedim. Ya sonra ne olacaktı? Onu affettiğimi mi söyleyecektim? Böylece sevgili falan mı olacaktık. Sanki bu düşündüklerim bir hayaldi. Öpüşmemizden sonra her şey daha da kötüleşecekti. Öyle hissediyordum. Karşılık verdiğimi gördüğünde gülümsemesini eksik etmemişti. Nefes nefese kalmıştık. Alnını alnıma dayadı.
“Bu kadar iyi öpüşmek zorunda mısın?” Aşırı tatlı bulduğum kahkahası kütüphanede yankılanmıştı.
“Öptüğüm kişiye bağlı… Affedildim mi?” Evet diye bağırmak istedim ama yapamazdım. Bir öpücüğü ile her şey düzelemezdi.
“Hayır.” Gülüşmelerimiz son bulmuştu. Hemen benden ayrıldı.
“Beni bir tür öpüşme oyuncağı olarak mı görüyorsun sevil?Böyle yaparak beni, bizi ne kadar yıprattığının farkında mısın?” Bizi mi? Biz! O ve ben. Ah hayır.
“Peki, sen beni öpüp ertesi gün hiç aramayıp sonra okulda da yüzüme bakmayarak ne kadar üzdüğünün farkında mıydın? Hayır.” Sinir yine tüm bedenimi ele geçirmişti. Ben sinirlendikçe o daha da üzülüyor daha bir çöküyor gibiydi.
“Korktum anladın mı? Korktum. Bir kıza vermediğim değeri vermeye başladım sana. Bir kızı düşünmediğim kadar düşündüm seni. Lanet olsun korktum” Bana değer veriyor, beni düşünüyor ve ben onu şu anda affetmem gerekirken ona bağırıyorum.
“Değer anlayışın bu mu? Öpüp bir daha aramamak! Öyleyse senin için çok değerli olmalıyım.” Az önceki sinirli bakışlarının yerine üzüntü geldi. Bana öylece baktı.
“Anlamıyorsun ve anlamayacaksın.” Evet anlamıyorum.
“Aynen öyle.” Gururum aşkımın önüne geçiyordu. Beni öyle kırmıştı ki onu öylece affedemezdim. En azından şimdilik!
“Senden hoşlandığımı bile söyledim. Tanrım o kadar inatçısın ki… Beni deli ediyorsun.” Kapıya doğru yürümeye başladı.
“Hey nereye gidiyorsun?” Bana dönüp bakmamıştı bile.
“Sıkıldım,sevil. Hava alacağım.” Ve gitmişti. Kitaplarla yalnız kalmıştım. Gidip az önce ekremin oturduğu yere oturdum. Gözlerimi kapatıp ellerimi saçlarıma geçirdim. Belki de işleri uzatmamalıydım. Evet, kesinlikle o geldiğinde affettiğimi söyleyecektim. Tekrar ayak sesi duyduğumda gözlerimi açtım.
ekrem? 5 dakika önce gitmemiş miydi? Ne hemen geri dönmüştü?
“Hayır, şekerim benim.”zeynep iğrenç sırıtışıyla kapıya yaslanmış bana bakıyordu.
“Burada ne işin var. Her delikten çıkmak zorunda mısın?” Gülümseyerek yanıma geldi.ekremi görmeye geldim. Ah tatlı yakışıklım benim. Onsuz bir gün geçiremiyorum. Geceler yetmiyor bana.” Geceler?
“Geceler mi?ekremi rüyanda falan mı görüyorsun?” Imm… Sadece onu sinir etmeyi seviyorum.
hayır .her gece yanıma geliyor. Ne yaptığımızı anlatmamı ister misin? Bana her gece seni seviyorum diyor. Aaa yoksa sana da mı diyor? Çok yazık.” Sadece karşımdaki sürtüğe baktım. İğrenç gülüşünün altındaki yalanı aradım.
“Yalan söyleme sarı sürtük. Lanet ağzından çıkan lanet sözleri lanet kulağın duyuyor mu?” Saçmalamanın son raddesine geldiğimde susmam gerektiğini anladım.ekrem bana, seni seviyorum demiyordu. Ama hoşlandığını söylemişti. 1 kişiye âşık olup diğer kişiden nasıl hoşlanılırdı ki?
“Ah hadi ama sevil ekremin gerçekten sana değer verdiğine inandın mı? O her yeni kızla oyun oynar. Sonra yine bana döner. Bunu hep yapıyor.” Gözlerimi kapatıp içimden 10’a kadar saymayı denedim. 1.2.3.5.8.10 Oh hayır.
“O pis çeneni kapatıp koca poponla kapıya doğru dönüp selüloitli bacaklarınla yürümeyi denesen. Ah o yağlı saçlarını sallandırmayı da unutma.” Sözlerime gülmüştü. Onun tek yaptığı sürtük gibi gülmek değil miydi zaten? Sürtük gibi mi? O zaten sürtük.
“Sen sadece oyun oynanılacak bir kızsın,sevil.Tekrar 10’a kadar saysam… Ama sırasıyla. Onu tekrar dövmememe yeter mi? Deneyelim. 1.2.3… Saydıkça sinirim geçmesine rağmen daha da sinirlenmiştim. Demek ki bu sayma işi herkeste yaramıyormuş.zeynep üzerine bir atak yapmıştım. Bunu beklemediği çok açıktı çünkü ben bile beklemiyordum.
“Seni pis sürtük! Buraya gelip benim mekânımda…” Bu kütüphane oluyor. Çabucak benimsedim. “Bana laf söylemekten korkmuyor musun?” Bir yandan vurup diğer yandan sözlerimi de esirgemiyordum. Vurmalarım arasında ona güç mü geldi bilmiyorum ama beni masanın üstüne itekledi. Pis güçlü sürtük!
ekremden uzak dur.” Dedi. Masaya çarpmıştım ve üzerindeki her şey dökülmüştü. Hemen yerden kalktım. Söyledikleri beni daha bir sinirlendirmişti.
“Asıl sen uzak dur. Sen eskide kaldın. Bir erkek için kavga ettiğimi hatırlamıyordum. Ona çelme taktım ve yere yapıştı. Hemen üstüne çıktım. Saçlarını çıkartırcasına çekmeye başlamıştım.
“Hayır,ekrem beni seviyor.” Bir insan dayak yerken nasıl konuşabilir? Gücü yine toplayan sürtük bu sefer benim üstümdeydi. Bana bir tane tokat attı. Ov acıttı. Hemen silikonlu göğüslerine bir tane yumruk attım. Bu da onu üstümden atmam için fırsattı. Ben tekrar onun üstüne çıktığım dakikalarda ekremin kokusunu hissettim. Evet, bu onun kokusuydu. Kapıya baktığımda duvara yaslanmış çarpık gülüşüyle bizi izlediğini gördüm. Eh çok güzel rezil oldum sevil.
ekrem? zeynep onun ismini duyduğu saniyede yattığı yerden kalktı. Tabi bende.
“Benim için kavga eden 2 kız. İzlemesi o kadar eğlenceli ki anlatamam. Keşke videoya kaydetseydim. Tekrar, tekrar izlerdim.” Sözleriyle kızardığımı hissedebiliyordum.zeynep ise hemen ekreme yapıştı.
“Seni ne kadar sevdiğimi anladın mı şimdi?”ekrem gözlerini devirdi. Ben ise onun şu anki bakışlarına gülüyordum. Sessizce.
“Anladım zeynep.Beni o kadar seviyorsun ki gerçekten değer verdiğim kıza sataşıyorsun. Ve sonuç ondan dayak yiyorsun.” Buna kahkaha atarak gülmek isterdim ama yapmadım. Sessizce gülmeye devam.
“Hayır, ondan dayak yemedim.”ekrem kaşlarını havaya kaldırdı. Yüzünü incelermiş gibi yaptı. Bu kız yüzünden akan kanları hissetmiyor muydu? Yolunmuş saçlarının iğrenç görünüşünü algılayamıyor muydu? Peki ben. Sadece sırtım acıyor.
“Bence aynaya bakmalısın zeynep.İğrenç görünüyorsun.”zeynep bunun üzerine yüzünü ellemişti ve eline gelen kanları görünce çığlık atmıştı. Sonrasında hızlıca kapıdan çıktı. Çığlıklarını hala duyabiliyordum. Şuan seksi varlıkla tek kalmıştım ve ne diyeceğimi bilemiyordum.
“Iıı…ekrem ben…” Sözlerimin devamı yoktu. O da anlamış olmalıydı ki yanıma geldi.
“Şttt… Benim duymak istediğim tek bir şey var.” Onu sevdiğimi hatta ona taptığımı anlamış mıydı? Benden onu sevdiğimi söylememi mi isteyecekti. Tanrım. Devam etmesini işaret etmiştim. “ Beni affettin mi?” Tuttuğum nefesimi rahatlıkla dışarıya salmıştım.
“Bir daha şu sana tapanlar grubundan kızları üstüme salmazsan seni affedebilirim.” İkimizde gülmüştük. Gülüşmelerimizin sonunda bana sarıldı. Tanrım, tanrım. Yanımda mısın? Beni bir yerlerden izliyorsan lütfen ölmeme izin verme.
“Seni onlardan hep koruyacağıma söz veriyorum.” Yüzümdeki aptal sırıtış büyümüştü.ekrem benim koruyu aşkım olmuştu. Böyle sarılarak tüm ömrümü geçirebilirdim. Sadece yanımda olması yeterdi. Kokusu içime işlemişti. Saçlarımdaki eli huzur veriyordu bana. Bu işte tek yorulan kalbimdi. Fazlasıyla hızlı atıyordu. Eh âşık olan kalbimdi değil mi? Hızlı atmayla yorulmamalıydı.

Ohhh Zeynep yellozuna nasıl iyi oldu anlatamam.
Çok güzel olmuş canım kaç gündür bölüm yoktu gözüm yollarda kalmıştı valla :D
Ellerine sağlık bebek (: