Her senaryoda bir kötü karakter vardır. Tıpkı her insanın hayatında kötü birileri olduğu gibi. Ama tabi bu senaryolar entrika. Benim arkadaşım da müdür yardımcısının kızı ama sağ olsun pek alçakgönüllü, iyi anlaşıyoruz Bu kötü karakter olmasa nasıl sürükleyici olacak bu senaryo?
5.bölüm ara bozucu Türkü* Zil çaldı ve ben Melike'nin koluna girip kapıya yöneldim. O sırada biri dokundu omzuma. Dönüp baktım. Dolunay: Ee, ne yapıyoruz? -Gelmesem daha iyi. Melike: Nereye gelmesen daha iyi? Dolunay: Beraber bir şeyler yapalım dedik de, ee, ne yapıyoruz Türkü? Bak oyunbozanlık yok. Döneklik de. Söz verdin. Melike: Aşk olsun Türkü! Dolunay: Sen neden katılmıyorsun bize? Melike: Sahi mi? E oluur. -Benim hiç canım istemiyor. Takılın siz. Melike: Aa, sensiz olmaz! Kulağıma eğilip: Ben seni geliyorsun diye geliyorum. Ne yapayım şu podyumdan fırlama kızı?! Hadi amaa! -Ay tamam! Ben annemi arayayım da şu karşıdaki pastaneye gidelim. Dolunay: Ay delirmeyin. Alışverişe gidelim. -Ne alışverişi ya? Dolunay: Ben geçen gün çıktım kızlarla, çok güzel şeyler düşmüş vitrinlere. Sizinle de gitmek isterim. Melike: Ayy, süper olurr! -E peki bari. Melike çok istekli. Annemi aradı okulun telefonundan. Anneme kızlarla ders çalışacağız demek zorunda kaldım. Çıktık, biraz dolandık. Bu Dolunay'ı çözemedim ki. Dost mu, düşman mı? Dolunay: Türkü, sen Ümit'e niye terslendin bugün? -Niye sordun? Melike: Yine mi Türküü? -Ya yok, bir şey olmadı. O bilir beni. Dolunay: Çıtlattı bir şeyler. Ben senin derdini paylaşmak isterim. -Nasıl ya? Ne demek çıtlattı? Ne dedi? Dolunay: İşte sorunların olduğunu, sana yardım etmeye çalıştığını falan. Ben de yardım etmek isterim. -Ne? Benim sorunlarım olduğunu söyledi öyle mi? Asıl sorunlu kendisi! Bir de bana sen sorunlu değilsin diyordu. Yalancı! Yüzüme farklı söylüyor, arkamdan dedikodu yapıyor. ================= Dolunay* İşte gollll! Dostça yaklaşımlar yoluyla arabozuculuk... En sevdiğim şey bu yaa! Ama kıvırmak lazım tabi. -Ay Türkü sen sorunlu değilsin, sadece birtakım sorunların var. Yani o öyle dedi. Kızma ona. Türkü: Birtakım sorunları var demek sorunlu demek. Bana öyle dememişti ama! -İyi de şimdi ben kendimi suçlu hissediyorum. Aranızı bozdum galiba. Türkü: Yok yok, çok iyi yaptın. Çok sağ ol. Sen söylemeseydin ben onun hakkımda ne düşündüğünü nerden bilecektim? Yalancı! Yüzüme gülüyor, arkamdan konuşuyor! Erkek değil mi zaten! Al birini vur ötekine! Birinden bir insanlık görmedim ki zaten şimdiye dek! Bu kız sahiden terelelli! Komik yaa... Çevremde böyle birinin olması iyi oldu, eğlenirim böylelikle. Türkü: Al onunla konuşan ne olsun! Melike: Ay Türkü sen de çok sertsin canım! Bir sor hesabını, ne dedin sen benim hakkımda de! Türkü: Haklısın. Ben gidiyorum. -Nereye? Türkü: Yarın anlarsınız nereye gittiğimi. Çantasını paltosunu kapıp çıktı. Melike: Ay bu kesin Ümitlere gidiyor. Ya bu iş bu kadar basit işte! Ne var ki ara bozmada? Hele şu safların arasını bozmada?! ================= Ümit* Annem: Ümiiiit! -Ne vaar? Annem: Geeel! Türkü geldi. Ney? Türkü mü? Hemen fırladım yerimden. Tam çıkıyordum ki dönüp aynaya baktım. Yakışıklıydım yaa, biraz paspal giyinmiştim ama olsun. Ben ne giyersem yakışır zaten. Annem: E hadi oğluum! Çıktım. Salona geçtim. -Hoş geldin Türkü. Türkü: Konuşsak diyorum. -Hoş bulmadığın belli. Ne oldu yine? Türkü: İki yüzlüsün oğlum sen! Çıkıyorsun karşıma, "Sen akıllısın, sen güzelsin, sen sorunlu değilsin." Daha bir sürü bilmem ne! Bana maval okumuşsun resmen! Arkamdan da o iki günlük kıza dedikodumu yapmışsın. "Sorunlu" demişsin benim için. -Ben mi sorunlu demişim? Türkü: Sen ya! Bugün benim hakkımda konuştuğunuzu anlamıştım zaten. Ama ben sabah o kıza sinir olmuştum, şimdi fikrim değişti, sana sinir oluyorum. -Bunları sana o mu anlattı? Türkü: Evet. Sağ olsun gözümü açtı. -Şimdi sağ olsun oldu öyle mi? Sabah okulda öyle demiyordun ama! Türkü: Yanılmışım. O kız iyiymiş, bugün gezmeye çıktık. Benim dertlerimi paylaşmak istedi benimle. Sen de sözde dertlerimi paylaşacaktın ama ne yazık ki bu konuda pek başarılı olmadığını gördük! -Değilim başarılı, evet! Zaten tek kabahatim sana yardım etmeye çalışmaktı. Ama seni, sana değer verdiğime ve seni güzel bulduğuma inandıramıyorum. Hep kapris, hep inat, hep naz! Herkes sana göre hareket edemez. Biliyorum, hassassın. Kalbini kırmak da istemiyorum. Ama bana başka seçenek bırakmıyorsun. İnatla aynı karamsarlığa, aynı bunalım modlarına devam ediyorsun. Çevrene bir bak. Hangimiz müthiş yaşıyoruz? Hepimiz genciz, hepimizin kafası allak bullak. Dersler ağır geliyor. Arkadaşlıklarımız gelgitli. Kimden hoşlanıyoruz, ne istiyoruz belli değil. Bir tek sorunlu sen değilsin ki sorunluyum diye yakınıyorsun! Ben de sorunluyum! En büyük sorunum ne biliyor musun?! Bir konuşabilsem... Cesaretim olsa da konuşabilsem öyle şeyler çıkacak ki su yüzüne. Ama cesaretim yok işte. Kimsenin kaprisleriyle uğraşacak kadar da güçlü değilim! Çok sinirlenmiştim, koşup odama girdim. ========================== Türkü* Ne demişti şimdi bu? Konuşmak... Ne saklıyor bizden? Neye cesaret edemiyor? Off! O kadar gizemli ki şu Ümit. Ne dediğini anlamıyorum. Üstelik ne yazık ki çok haklı. Tek sorunlu ben değilim ki. Hepimiz sorunluyuz. Bütün insanlar sorunlu, belki ben dozunu kaçırmışım ama bu yaptıklarım şımarıklık değil de ne?! Ümit'in odasına gitmeye cesaret edemedim. Annesine görüşürüz deyip kendimi dışarı attım. ERTESİ GÜN... Ümit'le hiç konuşmadım, çünkü yüzüme bakmıyordu. Melike her teneffüs ortalıktan kayboluyordu, kesin yine birini kestirmişti gözüne. Özgün de esrarengiz bir şekilde yok oluyordu her teneffüs. Nereye gittiğini bilmiyordum ama umursamıyordum da. Kaan'la takılıyordum ben de. O ders matematik notları açıklandı. 75 almışım. Çok çalışmıştım, defteri yalayıp yutmuştum. Daha yüksek bir not isterdim ama sınavda anlamıştım olmayacağını. Özgün her zamanki gibi 90 almıştı. "Lisede 90'larda notlar alabileceğimi hiç sanmıyorum." derdi hep. Ama alıyor işte. Makine gibi kafa. Kaan da 85 almıştı. Bozulmadım değil. Kaan benden fazla mı çalışıyor, hayır! Peki neden erişemedim ona? Teneffüs zili çaldı. Özgünle Melike yine kayboldu. Kaan gelip oturdu yanıma. -Moralim bozuk. Kaan: Belli. -75 düşük değil mi sence de? Kaan: Bu kadar çalışmana bakılırsa düşük. -Uff! Kaan: Bir dahakine beraber çalışırız, olur biter. Sıkma canını. -Sahi mi? Kaan: E sahi tabi, bu kadar sevineceğini bilsem önceden teklif ederdim çalışmayı. -Ben de 85 alırdım en azından. Kaan: Tamam o zaman küçük hanım, bugün beraber çalışıyoruz. -Peki bay Öğretmen. Kaan: Ben Ümito'ya bakayım, okey? -Aman bana ne yaa... Kaan: Yine tavır mı yaptın, bana mı öyle geldi? -Yok arkadaşım, hadi ikile sen! ==================== Ümit* Kaan: Naber Ümito? -İyilik, nolsun? Canım sıkılıyor be kanka! Bugün bize gelsene. Playstation oynarız. Kaan: Olmaz, bugün Türkü'yle ders çalışacağız. -Türkü'yle? Kaan: Evet. -Niye? Kaan: Matematik işte. Notunu yükseltmek için. -Aman iyi, bana ne! Kaan: Noluyor size? Türkü'ye Ümit diyorum, "Aman bana ne!" diyor. Sana Türkü diyorum, "Aman iyi, bana ne!" diyorsun. Ne iş? Aranız mı bozuk? -Evet. Kaan: Ne sizin bu kavgalarınız? Önceden hiç böyle değildi. -Önceden onu bu kadar önemsemiyordum. Kaan: Ne? -Şeyy, yani... Bu sene iyice nazlandı. Kaan: Öyle ama benle bir kere bile atışmadı. Hep sizin aranızda oluyor ne oluyorsa. Kıskançlıkla: -E tabi, aranızdan su sızmıyor! Kaan: Yok o kadar değil de, iyi anlaşıyoruz. Yani sizin gibi kavga edip durmuyoruz. Yani sevgililer kavga eder anlarım da abi, git sevgilinle kavga et! -Sus oğlum ya! Kaan: Hayır ben seni biliyorum. Kızlar sana yüz vermiyor, gelip Türkü'ye çatıyorsun. -Aman yemişim kızları yaa! Çok da tın! Kaan: Ümit bunu sen mi söylüyorsun? Harbiden değiştin oğlum sen. E haklısın be Kaan, aşık oldum neticede! ================== Dolunay* Ümit'in yanına gitmek istiyordum ama Kaanla konuşuyorlardı. Sonra Kaan kalktı, koridora çıktı. Ben de hemen koşup yanına oturdum. -Bana kızdın mı Ümit? Ümit: Yoo, niye ki? -Aranızı bozdum diye. Ümit: Yo yo, iyi oldu. Kendini dünyanın merkezinde sanmasın o da! -E sen de haklısın bir yerde. Anlaşılan canın sıkkın senin. Bir dahaki teneffüste bahçeye çıkalım mı? Dolaşırız. Ümit: Olur, iyi gelir. İşte bu kadarr! VE BİR DAHAKİ TENEFFÜS... Ümit'le bahçeye indik. Yürümeye başladık. Sonra karşıdan Türkü ile Melike yaklaştılar bize doğru. Türkü kıskanç kıskanç baktı, ama gözlerindeki öfke bana değil, Ümit'eydi. Yanımızdan geçip gittiler. Ümit de Türkü'nün arkasından baktı. Ben taktiğimi biliyorum. Ümit'e de, Türkü'ye de dostça yaklaşırım ben. Tarafsız sahada görünürüm. Melek yüzlü şeytan dedikleri benim galiba. =) Bunlar da amma salakmış! Türkü'ye düşman olan benim, ama Türkü Ümit'e cephe aldı. Ümit'e düşman değilim ama onun da arkasından iş çeviriyorum. Ve ruhu bile duymuyor. O da Türkü'ye cephe aldı. Ben mükemmel bir ara bozucuyum!
Kıza dahada kıl olmaya başladım ve snden tek bir sorunun cevabını istiorum DOLUNAY KAÇ BÖLÜM OLURSA OLSUN Bİ BÖLÜMDE GİTCEK Mİ? bu arada spr olmumuş ama dolunay gitsn ve bzmkiler sev.olsn artıkk düzelsin aralarıı
dolunay mısın hilal misin bilmeme ama ümitle türkümün arasına girmişsin.kızım seni varya mahvederim haaa .çek git lan aralarından pisliiiikk xD :D bu arada süper yazıyosun dewam et lütfen :D
Ptsi Eyl. 02, 2024 11:15 pm
Cinsiyet
Mesaj Sayısı
Rep gücü
Kayıt tarihi
Nerden
Kişisel İleti
Sevdiği Karekter
Konu: Geri: AŞKIN YAŞI YOKTUR- 11.bölüm: AYRILIK VAKTİ - sayfa 27 
dienler....xd...... 
